بسط تئوری کنش ارتباطی هابرماس در نظام برنامه ریزی شهری ایران
Publish Year: 1398
Type: Conference paper
Language: Persian
View: 861
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
EBUCONF04_014
Index date: 9 August 2019
بسط تئوری کنش ارتباطی هابرماس در نظام برنامه ریزی شهری ایران abstract
تحقق اهداف توسعه جوامع، همانطور که به اتخاذ رویکردهای مناسب توسعه اقتصادی، اجتماعی و فیزیکی متکی است، نیازمند استفاده از رویکردی سازگار و موثر در فرآیند برنامه ریزی توسعه (تهیه و اجرای طرح های توسعه نیز است. در ابتدا با نگاهی کلی به نظریه های مطرح در حوزه برنامه ریزی شهری نحوه نگرش و شیوه عمل هر یک از آنها در مورد مباحث اجتماعی به تصویر کشیده می شود. این نظریه ها به عنوان زمینه و مقدمه ای برای طرح نظریه برنامه ریزی ارتباطی مورد توجه و بررسی قرار گرفته اند. در ادامه مفهوم کنش ارتباطی به عنوان یکی از زمینه های فکری اثرگذار در نظریه برنامه ریزی ارتباطی مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج این مطالعه خاطر نشان می سازد، تاکنون دو رویکرد عقلایی گرایی و ارتباطی درباره چارچوب و فرآیند برنامه ریزی توسعه مطرح بوده اند که در نظام برنامه ریزی ایران استفاده از رویکرد عقلایی گرایی در فرآیند مذکور غلبه داشته و رویکرد ارتباطی که از اواخر قرن بیستم در ادبیات برنامه ریزی جهان مورد توجه قرار گرفته، کاربرد چندانی پیدا نکرده است. نتایج بررسی های پیشین نشان می دهد که رویکرد عقلایی گرایی به دلیل تخصص محوری و خصیصه غیرمشارکتی با ناکامی ها و ضعف های زیادی روبرو بوده؛ در شرایط کنونی اتخاذ رویکرد ارتباطی از ضرورت های مهم فرآیند برنامه ریزی توسعه شهری در کشور محسوب میشود.
بسط تئوری کنش ارتباطی هابرماس در نظام برنامه ریزی شهری ایران Keywords:
بسط تئوری کنش ارتباطی هابرماس در نظام برنامه ریزی شهری ایران authors
مهسا هاشمی
دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه تهران
مصطفی نوروزی
کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تربیت مدرس