بررسی رابطه محافظه کاری حسابداری و ریسک ورشکستگی در بورس اوراق بهادار تهران

امروزه پیشرفت سریع فناوری و تغییرات محیطی وسیع، شتاب فزاینده ای به اقتصاد بخشیده و رقابت روز افزون موسسات دستیابی به سود را محدود و احتمال ورشکستگی را افزایش داده است. این پژوهش روابط موجود در میان حسابداری محافظه کارانه و ریسک ورشکستگی را مورد بررسی قرار می دهد، که محافظه کاری سبب افزایش اموال و پول نقد و ورشکستگی به عنوان شرایطی که در آن پول نقد به میزان کافی وجود ندارد تبعیت می کند، در این پژوهش از طبقه بندی محافظه کاری مشروط و نامشروط و از مدل پیش بینی ورشکستگی زاوگین و آلتمن که طیفی از احتمال ورشکستگی را ارائه می دهند استفاده شده است. جهت بررسی رابطه تعداد 76 شرکت در دوره زمانی 1395-1385 در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از روش حذف سیستماتیک انتخاب می شوند. نتایج نشان می دهد بین محافظه کاری حسابداری و ریسک ورشکستگی طبق مدل آلتمن در بازار سرمایه ایران ارتباط معنادارمعکوس وجود دارد. در نتیجه فرض خطی بودن رابطه بین محافظه کاری مشروط و نامشروط و ریسک ورشکستگی تایید می گردد. همچنین بین محافظه کاری و ریسک ورشکستگی طبق مدل زاوگین در بازار سرمایه ایران ارتباط معنادار وجود دارد. با توجه به سنجش محافظه کاری از طریق تقسیم بین محافظه کاری مشروط ونامشروط نشان می دهد که محافظه کاری مشروط و نامشروط با ریسک ورشکستگی طبق مدل زاوگین دارای ارتباط خطی و معکوس هستند. نتایج مقایسه ای حاصل از دو فرضیه اصل پژوهش نیز حاکی است که رابطه بین محافظه کاری مشروط و ریسک ورشکستگی طبق دو مدل آلتمن و زاوگین قوی تر از رابطه بین محافظه کاری نامشروط و این دو مدل می باشد. نتایج به دست آمده در این پژوهش با سایر تحقیقات جهانی به خصوص نتایج تحقیق فرانک و همکاران (2010) مطابقت کاملی را نشان می دهد و می تواند کلیه گروه های ذینفع درون سازمانی و برون سازمانی را در اتخاذ تصمیمات خود یاری کند.

Keywords:

محافظه کاری مشروط , محافظه کاری نامشروط , ریسک ورشکستگی , مدل آلتمن , مدل زاوگین