چگونه توانستم دانش آموزانم را به حضور در برنامه های کاهش وزن و بهبود رژیم غذایی ترغیب نمایم

انسان امروز در سایه ی بهره مندی از تکنولوژی توانسته زندگی راحتتری را تجربه کند، اما این تغییر در سبک زندگی باعث بروز مسایل مختلفی در سطح جامعه ی جهانی گردیده است . کم تحرکی و متعاقب آن افزایش وزن، از جمله معضلاتی ست که گریبانگیر اقشار مختلف جوامع شده است. امروزه چاقی نوجوانان یکی از مهمترین نگرانی های بهداشت عمومی است این در حالی ست که شرایط برای نوجوانان دختر به نحو چشمگیری سخت تر می باشد. محدودیت های موجود فرهنگی اجتماعی در جامعه ی ایران، باعث شده تا دسترسی این قشر به امکانات و فضاهای ورزشی بمراتب محدودتر از پسران باشد. پژوهش حاضر با روش اقدام پژهی به مطالعه بر روی دانش آموزان دختر دارای اضافه وزن، دبیرستان هجرت منطقه 9 تهران پرداخته است و در خلال آن با تمرکز بر دو فاکتور انجام فعالیت های بدنی و بهبود رژیم غذایی، اقداماتی در جهت کاهش وزن دانش آموزان صورت گرفته است. ابتدا به سنجش قد، وزن و شاخص توده بدنی 183 نفر از دانش آموزان پرداخته شد. از مجموع این افراد، تعداد 39 نفر وزن یا چاقی در طی یک دورهی شش ماهه تحت آموزش، مشاوره و تمرین های جسمانی قرار گرفتند. در پایان حدود 30 درصد از دانش آموزان توانستند کاهش وزن را تجربه نمایند. به نظر می رسید در مورد بقیه ی افراد چاقی و اضافه وزن به عنوان معضل در زندگی محسوب نمی شد و ایشان به عنوان یک واقعیت از زندگی با آن کنار آمده بودند.

Keywords:

شاخص توده ی بدنی , اضافه وزن , چاقی , رژیم غذایی , فعالیت بدنی