ارائه مدلی جدید برای زمان بندی ماشین موازی نامرتبط با در نظر گرفتن زمان اتمام کار و محدودیت منابع و حداقل سازی تاخیر در ارسال محصول

تئوری زمانبندی در ارتباط با مدل های ریاضی است که فرایند زمان بندی را تشریح می کند و چشم انداز تئوریک یک نگرش کمی برای بدست آوردن ساختار مسائل در چهارچوب مدل های ریاضی را نشان می دهد که این امر با تشریح منابع، فعالیت ها و تبدیل اهداف تصمیم گیری به یک تابع هدف، صورت می پذیرد. در این مقاله به کمینه کردن زمان اتمام کار و تاخیر در کارها و همچنین به دلیل محدودیت منابع به کمینه کردن مقدار مجاز قابل استفاده منابع پرداخته شد تا منبع کمتری برای هر کار روی هر ماشین در هر مرحله استفاده شود. از طرفی چون این مساله از پیچیدگی محاسباتی زمان زیادی برخوردار است، در گروه مسائل سخت NP-Hard دسته بندی می گردد به همین جهت از الگوریتم فراابتکاری GA جهت حل مدل توسعه داده شده استفاده کردیم. هم چنین مقایسه ای بین جواب خروجی GAMS و الگوریتم GA انجام شد بر اساس نتایج به دست آمده الگوریتم پیشنهادی در حل مسایل با ابعاد خیلی کوچک به زمان محاسباتی بیشتری نسبت به نرم افزار بهینه سازی گمز نیاز دارد در حالیکه با افزایش ابعاد مساله متوجه خواهیم شد زمان محاسباتی الگوریتم پیشنهادی در قیاس با نرم افزار بهینه سازی گمز به مراتب کمتر می شود.

Keywords:

زمان بندی , زمان بندی ماشین های موازی نامرتبط , فلوشاپ , الگوریتم ژنتیک