شاخص های معماری در رونق و سرزندگی محله

در محله های قدیمی به ویژه محله های کم درآمد، ارتباط همسایگان با حس تعاون و همیاری بیشتر است. ارتباط در چنین محله هایی از طریق مراکز مذهبی، باشگاه های ورزشی، قهوه خانه ها و کوچه ها صورت می گیرد. اما در محله های مختص سکونت طبقه پر درآمد، روابط همسایگان تضعیف شده و کمتر به آن احساس نیاز می شود. اغلب در محله های شهری کیفیت واحد فیزیکی منطبق با رفتارهای اجتماعی است. شهرهای مدرن امروز قربانی توسعه شده اند و از درک روح انسانی بازمانده اند. توجه دوباره به مفهوم محله و باززنده سازی آن بدین معنا نیست که شهرسازی جدید کاملا رو به گذشته داشته باشد بلکه فقط لازم است به آرامش و ابعاد انسانی توجه شود. این دو خصلت اصلی شهرهای گذشته است که شهرهای نوین عاری از آنند. البته تاسیس محله هایی مانند محله های قدیم که بیشتر روابط در میان خود آنها باشند در شهرهای کنونی امکان پذیر نیست. اما از آنجایی که وضع کنونی روابط اجتماعی که در کل شهر پراکنده و روابط کم افراد هر قلمرو با یکدیگر درست به نظر نمی رسد این مسئله نیازمند بررسی و پیشنهاد راه حل است.

Keywords:

سرزندگی , شاخص سرزندگی , معماری , کیفیت فیزیکی , محله های هویتمند.