تعیین الگوی تاثیرگذاری توانمندسازی ساختاری بر رفتار آوای کارکنان

هدف پژوهش حاضر تعیین الگوی تاثیرگذاری توانمندسازی ساختاری بر رفتار آوای کارکنان است که در این راستا نقش میانجی گری قلدری در محیط کار و بهروزی روان شناختی کارکنان هم مورد بررسی قرار گرفته است. طرح پژوهش توصیفی- پیمایشی است که به روش میدانی اقدام به جمع آوری اطلاعات شده است. جامعه آماری شامل پرستاران بیمارستان طالقانی تهران با تعداد 280 پرستار است که به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده، تعداد 162 پرستار به عنوان نمونه انتخاب شده اند. ابزار مورداستفاده برای جمع آوری داده ها، پرسشنامه است که پایایی آن با آلفای کرونباخ محاسبه شده است. تجزیه­وتحلیل داده های پژوهش با استفاده از تکنیک مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزار اسمارت پی ال اس انجام شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که توانمندسازی ساختاری از طریق تاثیر منفی بر رفتارهای قلدرمآبانه در سازمان و تاثیر مثبت بر بهروزی روان شناختی کارکنان موجب افزایش آوای رفتار در سازمان شده است.

Keywords:

آوای رفتار کارکنان , بهروزی روان شناختی , توانمندسازی ساختاری , قلدری در محیط کار