بررسی تاثیرآب مغناطیسی بر برخی پارامترهای فیزیولوژیکی گل همیشه بهار تحت تنش شوری آب

کمبود آب و بهره برداری بیش از حد مخازن زیرزمینی منجر به کاهش کیفیت آب آبیاری شده است. برای اصلاح آب و خاک می توان از روش مغناطیسی کردن آب آبیاری استفاده کرد. در این پژوهش به بررسی تاثیر آب مغناطیسی شده در شرایط تنش شوری بر برخی ویژگی های فیزیولوژیکی گل همیشه بهار رقم (جیاتانا) پرداخته شد این آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کاما تصادفی اجرا شد. آزمایش ارای 6 تیمار و 4 تکرار و برای هر تیمار در هر تکرار 2 مشاهده در نظر گرفته شد، عامل اول شامل دو نوع آب (مغناطیسی و غیر مغناطیسی) و عامل دوم شامل سه سطح شوری (0/7ds/m آب معمولی گلخانه، شوری متوسط 3ds/m و شوری بالا 6ds/m) بود، طرح در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد در بهار سال 1397 اجرا شد. نتایج نشان داد که آب مغناطیسی تاثیر مثبت بر تمام صفات فیزیولوژیکی (کلروفیل a، کلروفیل b و کل، کارنتوئید، درصد محتوی نسبی آب برگ و نشت یونی ) داشته است. همچنین نتایج نشان داد تنش شوری تاثیر منفی بر صفات مورد بررسی داشت اثر متقابل شوری آب مغناطیسی در هیچکدام از صفات فیزیولوژیکی گل همیشه بهار معنی دار نبوده ولی بهترین گل ها در شرایط آب مغناطیسی و شوری کم حاصل شده است. در نتیجه استفاده از اب مغناطیسی اثر مثبتی بر عملکرد گل همیشه بهار دارد.

Keywords:

آب مغناطیسی , تنش شوری , عملکرد , همیشه بهار , درصد محتوی نسبی آب برگ , کلروفیل , کارتنوئید