بهینه سازی کالزایی، باززایی و پرآوری سرخ ولیک Crataegus microphylla در شرایط درون شیشه ای

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 318

This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

SENACONF09_057

تاریخ نمایه سازی: 12 شهریور 1398

Abstract:

سرخ ولیک با نام علمی microphylla Crataegus است که متعلق به تیره Rosaceae می باشد.که به دلیلبرخورداری از بیوفلاونوئیدها و پیرو انتوسیانین ها اهمیت زیادی درصنایع دارویی دارد. امروزه ازبخش های مختلف آن به عنوانداروهای سنتی در درمان اختلالات عروقی و تنظیم انسولین در بیماران دیابتی ،دردرمان ضایعات قلبی،گردش خون، انژینقلبی،فشارخون بالا و به ویژه ضدعفونت ها وانتی اکسیدان وتب بر استفاده می شود.زالزالک ازجمله گیاهانی است که جوانه زنیبذر ان به سختی انجام می شود وجوانه زنی ان ممکن است دوتا سه سال طول بکشد.بذر ان دارای پوسته سخت چوبی است کهیکی از موانع جوانه زنی محسوب می شود.ازاین رو از طریق روش کشت بافت می توان سریع تر ان را تکثیر نمود..هدف از انجاماین تحقیق بررسی ریزازدیادی گیاه زالزالک می باشد.از جوانه جانبی به طول 2-1 سانتی متر به عنوان ریزنمونه استفاده شد.ریزنمونه ها بغد ازمراحل مختلف سترون سازی به محیط کشت پایه MS همراه با هورمونهای تنظیم کننده رشد گیاهی درغلظت های مختلف کشت شدند.در این پژوهش تیمارهای مختلف حاوی غلظت های متفاوتی از هورمون ها در محیط کشتMS مورد ارزیابی قرار گرفت. (فرمول غلظت های هورمونی در جداول مقاله). نتایج انالیز واریانس نشان داد که محیط کشتکالزایی در فاکتورهای هورمونی (BA و D 4، 2) و محیط کشت باززایی درفاکتورهای هورمونی (BA و D 4، 2). ومحیطکشت پراوری درفاکتورهای هورمونی (BA و IBA) که مورد بررسی قرار گرفتتند.پس از ارزیابی تیمارهای کال زایی،باززایی وپراوری مشخص گردیدکه بالاترین درصد رشدوجوانه زنی در هریک از تیمارهای کالزایی با غلظت (2 میلی گرم برلیتر D 4، 2)و باززایی باغلظت (13.32 میکرومول BA؛ 4/53 میکرومول D 4، 2) و پراوری باغلظت (6.60 میکرومول BA و 1.22میکرومول IBA) بهترین نتایج را حاصل کردند. در مجموع توسعه سیستم کشت های درون شیشه ای به منظور تولید اینترکیبات ارزشمند توصیه می گردد.

Authors

محمدجواد سکوندصوفی آبادی

دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم باغبانی و مهندسی فضای سبز، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد

مجید عزیزی ارانی

استاد، گروه علوم باغبانی و مهندسی فضای سبز، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد