اثربخشی مداخله مبتنی بر نظریه بوئن بر دلزدگی زناشویی مادران دارای کودکان اختلال طیف اوتیسم

زمینه و هدف: اختلال طیف اوتیسم، تاثیرات چندوجهی و متفاوتی بر روی کودک و والدین به ویژه مادر دارد. در این راستا، هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی مداخله مبتنی بر نظریه بوئن بر دلزدگی زناشویی مادران دارای اختلال طیف اوتیسم است.روش پژوهش نیمه آزمایشی و طرح آن به صورت دوگروهی (گروه آزمایش و کنترل) همراه باپیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری شامل کلیه مادران دارای کودک مبتلابه اختلال طیف اوتیسم در شهر اصفهان بود. برای انتخاب نمونه ابتدا از بین 100 نفر از مادرانی که نمرات آنها در پرسشنامه های پژوهش یک انحراف معیار بالاتر از میانگین بود، تعداد 40 نفر انتخاب شد و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند.ابزار پژوهش، مقیاس دلزدگی زناشویی بود. داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری تجزیه و تحلیل شد.نتایج نشان داد که مداخله مبتنی بر نظریه بوئن بر دلزدگی زناشویی P=0/001 مادران و تاثیرگذار است.با توجه به این نتایج، میتوان گفت که مداخله مبتنی بر نظریه بوئن روشی مناسب برای کاهش سرخوردگی و دلزدگی مادرانو بهبود مهارت همدلی در کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم است

Keywords:

مداخله مبتنی بر نظریه بوئن , , دلزدگی زناشویی , کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم