بررسی اثر بخشی آموزش مهارت های زندگی درپیشگیری از آسیب های اجتماعی در نوجوانان

آموزش مهارت های زندگی روش موثری در جهت رشد شخصیت سالم و تامین بهداشت روانی نوجوانان است در این ارتباط راهبردهای کنترل شناختی هیجان یکی از مهم ترین عوامل موثر در رشد مطلوب شخصیت نوجوانان است ،پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارت های زندگی در جهت دهی و پیگیری راهبردهای شناختیهیجان نوجوانان شهر باغبادران انجام گرفته است . در این پژوهش با استفاده از طرح تجربی پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل 48 دانش آموز به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای، انتخاب و به صورت تصادفی دو گروه (آزمایش و کنترل ) جایگزین شدند.گروه آزمایش به مدت 10 جلسه تحت آموزش مهارت های زندگیقرار گرفت ،هردو گروه فرم کوتاه پرسش نامه شناختی مهارت های زندگی ( گارنفسکی، کرایچ و اسپیتهاون 1394 ) را قبل و بعد از مداخله تکمیل کردند.نتایج تحلیل کواریانس داده ها نشان دادند که تفاوت میانگین های تعدیل شده دو گروه آزمایش کنترل در تعیین راهبردهای شناختی مهارت های زندگی از نظرآماری معناداراست ،به عبارت دیگر آموزش مهارت های زندگی منجر به کاهش عملکرد سازش نایافته ملامت خویش ، فاجعه سازی، ملامت دیگران و افزایش راهبردهای سازش یافته پذیرش، تمرکز مجدد مثیت ،تمرکز مجدد بربرنامه ریزی ارزیابی مجدد مثبت و دیدگاه کنترل هیجانات تایید گردید. آموزش مهارت های زندگی یکی ار عوامل موثر در راهبردهای کنترل هیجانات می باشد که می توان با طراحی مداخلات مبتنی برمهارت های زندگی گام های اساسی در توانمندسازی روان شناختی و هیجانی نوجوانان برداشت.

Keywords:

آموزش مهارت های زندگی , کنترل هیجان , تمرکز مثبت , نظم جویی و آسیب های اجتماعی