اصول مدیریت طراحی معماری مدارس سنتی ایران مبتنی بر خودشکوفایی دانش آموزان ابتدایی

امروزه هدف اصلی نظام آموزشوپرورش را، پرورش انسانهای پویا ذکر میکنند، آفرینش انسانهایی توانا برای کارهای نو، انسانهایی که کاشف و نوزا و نوآموز باشند. مدارس سنتی ایران بهسان دیگر فضاهای معماری سنتی، فضاهایی پایدار بوده اند که توانسته اند پاسخگوی نیازهای مختلف انسانها در طول سالیان بسیار باشند از طرفی شخصیت آدمی متاثر از فضایی میداند که در دوران کودکی آن را تجربه کرده است از این رو فضاهای آموزشی را به دلیل این که بیشتر اوقات کودکان در آن سپری میشود دارای اهمیت بالایی در سلامت روان آنان میدانند. روش پژوهش به صورت میدانی و کاربست توصیفی_تحلیلی انجام شده است. اطلاعات پایه از منابع کتابخانه ای و پژوهش های معتبر جمع آوری شده است. پژوهش حاصل نتیجه گیری می کند که نوع نگاه به مقوله ی آموزش و پرورش در طراحی معماری محیط مدارس از نگاه به صورت تک بعدی و پرداختن صرف به مقوله ی آموزش جدا شده است. امروزه نیاز به فضاهای آموزشی که توامان به مسئله ی آموزش و رشد علمی و پرداختن به مسائل تربیتی و روانشناختی حس میشود در نتیچه ی آن می توان به عواملی دست یافت که از معماری سنتی ایران بر معماری معاصر تاثیر گذار باشد.

اصول مدیریت طراحی معماری مدارس سنتی ایران مبتنی بر خودشکوفایی دانش آموزان ابتدایی Keywords:

مدارس ایرانی , معماری سنتی , خودشکوفایی دانش آموزان , اصول مدیریت , طراحی معماری