تاثیر مراکز فرهنگی بر ارتقاء تعاملات اجتماعی امروز ایران

فرهنگ هر ملت، شناسنامه ی آن ملت و تمدن هر عصر هویت نامه ی آن عصر به شمار میرود . دلیل اصلی ضرورت هم زیستی فرهنگها، لزوم زیست اجتماعی آحاد بشری است و گفتگو راهی برای ترک مخاصمه و رسیدن به مفاهمه و همدلی است . فضاهای عمومی در طول تاریخ برای تامین نیازهای روانی و اجتماعی انسانها شکل گرفته اند . اما همه فضاهای عمومی جنبه مشترکی دارند ، آنها بستری برای تعاملات اجتماعی جوامع هستند و از نظر فعالیتی می توانند جهت تامین یک فعالیت ویژه و یا چند فعالیت و در نتیجه اجتماع پذیری بیشتر باشد . فضاهای عمومی با دارا بودن ظرفیتهای بالقوه در مرحله نخست این فرصت برابر را جهت ایجاد و برقراری کنشهای اجتماعی (ولو شکننده و ناپایدار) در اختیار کلیه شهروندان قرار میدهند. در مرحله بعد پس از انعقاد اولیه تعامل اجتماعی، تفاوتهای موجود در سطوح اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی که پدیدآورنده الگوهای رفتاری متنوع است; خود زمینه ساز ایجاد روابط اجتماعی منسجم و پایدار خواهند شد . یکی از مهمترین این فضاها مراکز فرهنگی می باشد. در این تحقیق سعی بر آن است راهکارهایی جهت ارتقاء تعاملات اجتماعی ارائه شود . روش تحقیق در این پژوهش توصیفی – تحلیلی بوده به این ترتیب با بررسی اسناد و مدارک علمی و کتابخانه ای مبانی نظری و عوامل عینی و ذهنی و بعد اجتماعی انسان ، نیاز به روابط و تعاملات اجتماعی شهروندی را پاسخ دهد و با عملکرد مناسب آن را ارتقا و افزایش یابد مورد ارزیابی قرار گرفته شود.