بررسی تاثیر آموزش مثبت اندیشی بر انعطاف پذیری شناختی زنان مبتلا به ام اس

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش مثبت اندیشی بر انعطاف پذیری شناختی زنان مبتلا به ام اس شهر تهران انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه گواه بود. از جامعه آماری زنان مبتلا به ام اس شهر تهران، نمونه آماری شامل 30 نفر که به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی بود. گروه آزمایش در 10 جلسه آموزش مثبت اندیشی شرکت کردند، ولی گروه گواه هیچگونه مداخله ای صورت نگرفت. برای تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که در گروه آزمایش در نمره انعطاف پذیری شناختی در قبل و بعد مداخله تفاوت معناداری وجود دارد. بدین صورت که کاربرد آموزش مثبت اندیشی، میزان انعطاف پذیری شناختی زنان مبتلا به ام اس را افزایش داده است.

Keywords:

مثبت اندیشی , انعطاف پذیری شناختی , زنان مبتلا به ام اس