اثربخشی روان درمانی گروهی مثبت نگر بر تاب اوری و عزت نفس زنان نابارور

با توجه به اهمیت سلامت روانی زنان نابارور و با توجه به احساس کمبود یک برنامه مشاوره ناباروری منظم در مراکز درمان ناباروری و حمایت روانی ناکافی فرد نابارور توسط کادر درمانی، هدف از پژوهش حاظر بررسی اثربخشی روان درمانی مثبت نگر بر تاب آوری و عزت نفس زنان نابارور تاثیر است. جامعه آماری این پژوهش کلیه زنان نابارور بودند که در نیمه دوم سال 1397 به مراکز بهداشت شهر تهران مراجعه نمودند، از این میان تعداد 32 نفر به صورت نمونه گیری داوطلبانه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند دو گروه در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون به پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون ( 2003 ) و مقیاس عزت نفس رزنبرگ پاسخ دادند و گروه آزمایش نیز بین دو مرحله، آموزش روان درمانی مثبت نگر را دریافت کرده است داده های پژوهش به وسیله آزمون تحلیل تجزیه و تحلیل شدند یافته های پژوهش نشان داد بین عزت تفس و تاب اوری گروه آزمایش و کنتر در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری وجود داشته است. با توجه به یافته های پژوهش می توان بیان داشت که درمان مثبت نگر موجب افزایش عزت نفس و سطح تاب اوری زنان نابارور می گردد و می توان از آن به عنوان روشی کارا مد بهره برد.

Keywords:

روان درمانی گروهی مثبت نگر , عزت نفس , تاب اوری , ناباروری