اثربخشی درمان مبتنی بر مرور زندگی بر هوش معنوی، بهزیستی روانشناختی و راهبردهای مقابله با تنیدگی در سالمندان دارای شخصیت روان رنجورخو

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر مرور زندگی بر هوش معنوی، بهزیستی روانشناختی و راهبردهای مقابله با تنیدگی در سالمندان دارای شخصیت روان رنجورخو بود. در این پژوهش از طرح نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. با استفاده از نمونه گیری تصادفی ساده از بین سالمندان زن ساکن خانه سالمندان مهربان شهر تهران در سال 1398 تعداد 30 نفر انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 15 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش طی 6 جلسه 60 دقیقه ای تحت درمان مبتنی بر مرور زندگی قرار گرفت، اما گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه هوش معنوی کینگ ( 2008 )، بهزیستی روانشناختی ریف ( 1989 )، راهبردهای مقابله با تنیدگی لازاروس و فولکمن ( 1998 ) و پنج عاملی شده شخصیت کاستا و مک کری ( 1992 ) بود. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد درمان مبتنی بر مرور زندگی بر هوش معنوی، بهزیستی روانشناختی و راهبردهای مقابله با تنیدگی در سالمندان دارای شخصیت روان رنجورخو اثربخش بود. می توان گفت که نتایج، درمان مبتنی بر مرور زندگی بر هوش معنوی، بهزیستی روانشناختی و راهبردهای مقابله با تنیدگی در سالمندان دارای شخصیت روان رنجورخو را تایید کرد.

Keywords:

مرور زندگی , هوش معنوی , بهزیستی روانشناختی , راهبردهای مقابله با تنیدگی , روان رنجورخویی , سالمندان