اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت خود بر تفکر انتقادی و خلاقیت نوجوانان دختر با جرات ورزی پایین

هدف این پژوهش بررسی تعیین اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت خود بر تفکر انتقادی و خلاقیت نوجوانان دختر با جرات ورزی پایین بود. در این پژوهش از طرح نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. با استفاده از نمونه گیری غیرتصادفی در دسترس و داوطلبانه از بین دانش آموزان دختر مدارس غیر انتفاعی منطقه 1 شهر تهران در سال تحصیلی 1398-1397 تعداد 30 نفر انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 15 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش طی 10 جلسه 90 دقیقه ای تحت آموزش متمرکز بر شفقت خود اقتباس از گیلبرت ( 2010 ) قرار گرفت، اما گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های تفکر انتقادی ریکتس ( 2003 ) و خلاقیت عابدی ( 1372 ) بود. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد گروه آزمایش و کنترل از لحاظ تفکر انتقادی و خلاقیت تفاوت معنی داری با یکدیگر دارند. به طوری که آموزش درمان متمرکز بر شفقت خود باعث افزایش تفکر انتقادی و خلاقیت در گروه آزمایش شده است و این تاثیر معنادار بود. می توان نتیجه گیری کرد که نتایج، اثربخشی آموزش درمان متمرکز بر شفقت خود را بر بهبود تفکر انتقادی و خلاقیت نوجوانان با جراتورزی پایین تایید کرد.

Keywords:

درمان متمرکز بر شفقت خود , تفکر انتقادی , خلاقیت , جرات ورزی