پیش بینی احساس تنهایی براساس تجربه گسست و سبک های مقابله ای در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن

هدف پژوهش حاضر، پیش بینی احساس تنهایی براساس تجربه گسست و سبک های مقابله ای در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن بود. جامعه آماری این تحقیق شامل تمامی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن در سال تحصیلی 98-97 بودند و 360 نفر با توجه به جدول مورگان و کرجسی به عنوان نمونه که 180 نفر زن و 180 نفر مرد با توجه به نمونه گیری دردسترس انتخاب شد. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی، از نظر ماهیت توصیفی و از نظر روش همبستگی است. در این پژوهش پرسشنامه احساس تنهایی راسل و همکاران، مقیاس تجربیات تجزیه ای برنستایم و پوتنام و پرسشنامه سبک های مقابله ای لازاروس و فولکمن بر روی گروه نمونه اجرا شد برای تجزیه و تحلیل آماری از تحلیل داده ها در دو بخش آمار توصیفی و استنباطی انجام می گیرد. در آمار توصیفی از میانگین، انحراف معیار، جداول و نمودارها استفاده می شود و در آمار استنباطی از همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که بین راهبردهای مساله مدار با احساس تنهایی در دانشجویان رابطه منفی و معناداری و بین راهبردهای هیجان مدار با احساس تنهایی در دانشجویان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین بین متغیر تجربه گسست با احساس تنهایی در دانشجویان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

Keywords:

احساس تنهایی , تجربه گسست , سبک های مقابله ای