امروزه بحث پیرامون بازشناسی
هویت ایرانی اسلامی در
معماری معاصر کشور در سطح وسیعی گسترش یافته است. موضوع مسکن بزرگ ترین سهم را در این امر داراست که به نحوی تمام اقشار جامعه با آن در ارتباط اند. بی توجهی یا عدم توجه کافی مسکن با رویکرد ایرانی- اسلامی باعث شده که ارزش ها و سنت های قدیمی در کالبد و سیمای مسکن زیر پا گذاشته شود، و مردم نیز از حسنات و ارزش های آن بی بهره بمانند. در پی احیای اصول و قواعد ارزشمند، مردمی و دیرپای
معماری ایرانی در خصوص خانه سازی، نگارنده بر آن شد تا در مقاله ی حاضر
عناصر کالبدی هویت ساز خانه های سنتی ایرانی را بازشناسد. روش مورد استفاده بر حسب هدف، کاربردی و شیوه ی مطالعه بر حسب روش و ماهیت، توصیفی تحلیلی و گردآوری اطلاعات آن بر مبنای مطالعه منابع کتابخانه ای و تحلیل محتوایی آن ها بوده است، نتایج حاصل از پژوهش حاکی از آن است که در صورت شناخت صحیح
عناصر کالبدی هویت ساز خانه های سنتی ایرانی و بکارگیری اصولی و منطقی آن ها در کالبد خانه های معاصر ایران، می توان وضعیت مسکن سازی معاصر را بهبود بخشید و خانه هایی ایجاد نمود که علاوه بر رفع نیازهای روحی و روانی کاربران، نشان دهنده ی تداوم سنت و روش خانه سازی سنتی ایرانی است.