بازآفرینی فرهنگ مبنای فضاهای ناکارآمد شهری

توسعه و بازآفرینی محلات و مناطق ناکارآمد شهری مداخله ای است در جهت افزایش کیفیت زندگی شهری در این گونه مناطق. ساماندهی بافت های ناکارآمد، ضمن حفظ و نگهداری بافت موجود با حداقل هزینه و کمترین تخریب، ناموزونی ها و نارسایی موجود را برطرف می نماید. هدف این مطالعه، ارزیابی شناسایی راهبردهای توسعه و احیای فضاهای شهری با رویکرد بازآفرینی فرهنگ مبنا در محله خاقانی (منطقه 7 شهرداری تهران) می باشد. تحقیق حاضر از نوع کاربردی و با روش توصیفی-تحلیلی می باشد. این پژوهش شامل دو مرحله مطالعات اسنادی و میدانی می باشد. در مرحله اول مبانی نظری تحقیق با استفاده از اطلاعات کتابخانه ای گردآوری گردید و سپس با استفاده از روش های میدانی و تکمیل پرسشنامه و انجام مصاحبه، داده های مورد نیاز گردآوری گردید. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات و ارائه راهبردهای توسعه بافت های ناکارآمد محله خاقانی از ماتریس تحلیلی SWOT بهره گرفته شد که بدین منظور فهرستی از نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدید بر اساس وضع موجود بافت و نظر کارشناسان امر استخراج شدند. در نهایت با توجه به دیدگاه های کارشناسی و با لحاظ کردن دیدگاه های مصاحبه شوندگان، وزن دهی به تک تک عوامل SWOT انجام شد و با بهره گیری از تلفیق مدل AHP- SWOT از طریق نرم افزار Expertchoice پس از تجزیه و تحلیل های تکمیلی، راهبردهای برتر برای چگونگی مداخله در بافت و فضای ناکارآمد محله خاقانی (به واسطه غلبه کاربری های تجاری و رکود فعالیت و تردد در ساعات پایانی روز و شب) با توجه به اولویت وزنی تعیین شدند. نتیجه پژوهش به دست آمده در قالب راهبردهای توسعه محله با استفاده از گسترش فعالیت های گردشگری ارائه شده است.

Keywords:

بازآفرینی فرهنگ مبنا , فضای ناکارآمد , محله خاقانی , منطقه 7 شهرداری تهران