توسعه
کارآفرینی سبب افزایش نوآوری، ارتقای سطح فناوری، افزایش اشتغال، تولید دانش فنی، تولید ملی و در نتیجه افزایش ثروت ملی و رشد اقتصادی جامعه می گردد. از سوی دیگر، با نگاهی گذار به بسیاری از سازمان های موفق درخواهیم یافت که آنان برای برتری جستن در عرصه رقابت های جهانی و کسب سهم عمده ای از بازار کسب و کار، با بسط رفتار و فرهنگ
کارآفرینی درتمام لایه های سطوح سازمانی، اختصاص اعتبارات مالی، ایجاد انگیزه، برنامه ریزی ها و سیاست گذاری ها، حمایت مدیران و ایجاد تیم های
کارآفرینی درسازمان، منجر به بوجودآوردن فرصت های جدید تجاری و تحرک بیشتر در بازارهای جهانی شده اند. با توجه به این که پرورش کارآفرینان کشور، باید در نظام آموزش و پرورش، پایه گذاری گردد و به دانشگاه ها و سایر مراکز آموزش عالی راه یابد، این مهم بدون ایفای نقش فعالانه ی نظام آموزش و پرورش، محقق نخواهد شد. در این مقاله به عوامل موثر بر کارآفرینی، که باید در نظام آموزش و پرورش مورد توجه قرار گیرد از قبیل آموزش رشته های فنی و حرفه ای، برنامه ی درسی، روش های آموزشی، محتوای درسی، ابزارهای آموزشی، معلمان و روش های تدریس، آموزش الکترونیکی، حمایت های مادی و معنوی دانش آموزان و توجه به نیازهای یادگیری اشاره شده است. در صورت تحقق این برنامه ها، می توان امیدوار بود تا جوانان کشور با شور و اشتیاق وارد فعالیت های
کارآفرینی شوند و به عنوان مولد کار در
توسعه پایدار و تولید از حمایت ملی نقش اساسی ایفا کنند.