رابطه رفتارهای تبحری (تبحرگرایی - تبحرگریزی) با رفتار تعلل در دانش آموزان دختر سال اول متوسطه

ھدف از پژوھش حاضر بررسی رابطه بین اھداف پیشرفت و رفتار اجتنابی تعلل در دانش آموزان دختر مقطع اول دبیرستان می باشد. در این تحقیق ھدف ھای تبحرگرا و تبحرگریز، به عنوان متغیرھای پیش بین و تعلل به عنوان متغیرملاک در نظر گرفته شدهاند. روش پژوھش به کار رفته در این تحقیق روش ھمبستگی می باشد. نمونه تحقیق شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع اول دبیرستان ھای دره شھر می باشد. تعداد افراد جامعه 131 نفر می باشد. کل جامعه به عنوان نمونه در تحقیق در نظر گرفته شده اند. برای سنجش اھداف تبحرگرا از پرسشنامه الگوھای یادگیری سازگار ، برای سنجش ھدف تبحرگریز از پرسشنامه تبحرگریزی و برای سنجش تعلل از آزمون تاکمن استفاده شده است. بین متغیرھای پیش بین و ملاک ضرایب ھمبستگی ساده و چندگانه محاسبه شده است. کلیه تحلیل ھای انجام شده در این تحقیق با استفاده از نرم افزار (spss16) صورت گرفته است ارتباط منفی ھدف تبحرگرا و تعلل (ضریب ھمبستگی به دست آمده 0/248-در سطح معنی داری p> 0/01) تایید شد.

Keywords:

تبحرگرایی , تبحرگریشی , رفتار اجتنابی , تعلل