توسعه آموزش و بھبود فرآیند یادگیری مساله ای است که از گذشته ھای دور توجه و علاقه اندیشمندان و افراد آگاه و مسوول را به خود جلب نموده است. ھمواره با توجه به رشد فن آوری ھا، سعی در به روز آمد کردن و متحول نمودن روش ھای آموزشی و ارتقاء بھبود کیفیت یادگیری و به یادسپاری مطالب آموخته شده، بوده است. فرآیند یاددھی - یادگیری به جھت برخورداری از ویژگی ھای خاص، فرآیندی دارای جنبه ھای مختلف و اجزا و عناصری ھست که دارای کنش ھای متقابل بوده و ھر یک بر دیگری تاثیر می گذارد از دیگری تاثیر پذیرند. در این بین سادگیری سیار به عنوان یکی از یادگیری ھایی که روز به روز در حال گسترش می باشد معرفی شده است که نیاز به بررسی و مطالعه دارد. ھدف پژوھش حاضر مطالعه مروری
یادگیری سیار می باشد. در این راستا نظریه ھا،کاربردھا، مزایا و معایب
یادگیری سیار مورد بررسی قرار گرفت. برای رسیدن به این ھدف نظریه ھای مرتبط با
یادگیری سیار شامل رفتارگرایی، شناخت گرایی، سازاگرایی، یادگیری موقعیتی، مسئله محور، مشارکتی، گفتمانی، مادام العمر، غیررسمی، نظریه فعالیت، ارتباط گرایی، فرھنگی و اجتماعی و .... مورد بررسی قرار گرفتند. در نھایت با توجه به نظریه ھای بررسی شده و ھمچنین کاربردھای آن در حوزه آموزش، به مزایا و معایب آن و راه ھای ھر چه اثربخش تر شدن این نوع از یادگیری اشاره شده است.