بحران مالی، کنترل خانوادگی و مدیریت سود

در چهارچوب نظریه ی نمایندگی، تعارض منافع بین مدیران و سهامداران، ناشی از آن است که اهداف این دو گروه الزاما همسو نیستند. مدیریت سود ازطریق اقلام تعهدی حسابداری، نمونه ای از انحراف مدیران از منافع سهامداران است که ممکن است، اعتبار گزارش های مالی را تضعیف کند و از این طریق، منافع سهامداران را به خطر بیندازد؛ و حتی باعث اخلال در بازار اوراق بهادار شود. در این میان متغیرهایی همچون بحران مالی و نوع مالکیت ممکن است در بسط و گسترش مدیریت سود و یا محدود کردن آن موثر باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر بحران مالی و کنترل خانوادگی بر مدیریت سود واقعی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. برای این منظور از اطلاعات مربوط به 130 شرکت فعال در بورس طی یک دوره ی 5 ساله بین سال های 1391 تا 1395 گردآوری شده و با استفاده از روش داده های تابلویی و نرم افزار ایویوز مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که بین بحران مالی و مدیریت سود رابطه معناداری وجود دارد. همچنین کنترل خانوادگی رابطه بین بحران مالی و مدیریت سود را تعدیل می کند. در واقع مالکان خانوادگی به علت نظارت فعالتری که بر رفتارهای مدیران اعمال می کنند، زمینه را برای مدیریت کردن سود محدود می کنند.

Keywords:

بحران مالی , کنترل خانوادگی و مدیریت سود واقعی , بورس اوراق بهادار تهران