روش های ارتقای عملکرد تصفیه خانه های فاضلاب دارای بیوراکتورهای غشایی (MBR)

بیوراکتور غشایی ترکیبی از یک واحد غشاء و یک بیوراکتور می باشد که به طور قابل ملاحظه ای برای تصفیه فاضلاب های شهری و صنعتی مورد استفاده قرار گرفته است. این سیستم که به عنوان جانشین ته نشینی ثانویه عمل می کند، رشد چسبیده لجن فعال است که غشاهای ریز منفذ را برای جدا سازی فاز جامد و مایع به کار می گیرد. از ویژگی های ممتاز MBR می توان به قابلیت پذیرش فاضلاب با غلظت بالا، کاهش قابل ملاحظه حجم لجن فعال و کاهش فضای مورد نیاز برای احداث تصفیه خانه اشاره نمود. اما با این وجود این سیستم در بین روش های مختلف تصفیه فاضلاب، گسترش چندانی نداشته است که علت آن، مسئله رسوب گیری غشاء می باشد. رسوب گیری غشاء باعث کاهش جریان عبوری از غشاء می شود که به دلیل افزایش مقاومت جریان در اثر انسداد خلل و فرج و ایجاد لایه کیک لجن می باشد. مسئله رسوب گیری در MBR مانع گسترش کاربرد های آن ها می شود، به دلیل اینکه بهره وری را کاهش و هزینه های تعمیر و نگهداری و اجرایی را افزایش می دهد. لذا به منظور ارتقای عملکرد تصفیه خانه هایی که دارای این سیستم می باشند، باید کنترل رسوبات انجام گیرد. در این مقاله اقدام به بررسی روش های نوین کنترل رسوبات تشکیل شده روی غشاء گردیده است.

Keywords:

رسوب گیری , کربن فعال , عمق غشاء , هیدرولیک جریان