ارائه مدلی جدید جهت به کارگیری تاکسی های هوشمند در کلان شهر تهران در راستای سازماندهی حمل و نقل عمومی: رویکرد ایجاد تعادل بین عرضه و تقاضا

امروزه، یکی از اصلی­ترین موضوعات مورد بررسی در کلان شهرهای دنیا، چگونگی استفاده از سیستم­های حمل و نقل عمومی مدرن و تحقیق و توسعه آن ها به شمار می­آید که حاکی از اهمیت شایان توجه استفاده از این نوع سیستم­ها در اغلب کشورها است. حال یکی از  نوآوری های مهم در سیستم­های حمل و نقل شهری، استفاده از تاکسی­های هوشمند و بهبود سیستم­های سفارش آنلاین می باشد؛ در حالی­که در کلان شهر تهران هنوز استفاده از تاکسی­های هوشمند و بهینه­سازی پوشش شبکه آن­ها یکی از مسائل مهم شهرداری است. لذا در این مقاله، مدلی جدید با دو استراتژی متفاوت در راستای هوشمند­سازی تاکسی های تهران  ارائه می گردد. در ابتدا با استفاده از مفهوم زنجیره ی سفر، مدلی با عنوان شبکه زنجیره سفر، منطبق با وضعیت شهر تهران ارائه شده و پس از شناسایی نقاط تقاضای سفر،الگوریتم خوشه بندی مبتنی بر چگالی، جهت ارزیابی مدل پیشنهادی به کار گرفته شده است. جهت بهبود عملکرد الگوریتم مذکور و تنظیم پارامترهای آن از روش طراحی آزمایشات استفاده شده و سپس مراکز خوشه ها به عنوان ایستگاه های تاکسی هوشمند تعیین گردیده است. نتایج حاصل نشان می دهد که حدود 12/53 درصد از نقاط به دست آمده به عنوان ایستگا­ه­های پیشنهادی تاکسی­های هوشمند در شهر تهران، حتی با وضعیت فعلی قابلیت پیاده­سازی دارند، همچنین مدل پیشنهادی به صورت همزمان با رویکرد ایجاد تعادل بین عرضه و تقاضا، قابلیت استفاده از حداکثر ظرفیت تاکسی­ها و کمترین اتلاف وقت مسافران برای دسترسی به تاکسی را فراهم می­نماید.

Keywords:

تعادل بین عرضه و تقاضا , تنظیم پارامتر , حمل و نقل هوشمند , خوشه بندی مبتنی بر چگالی , زنجیره ی سفر