ارزیابی معیارهای پایداری شهری در مقیاس ملی و بین المللی

ایجاد شھرھا به عنوان دومین انقلاب عظیم در فرھنگ انسان ھا بھره برداری از محیط را چندین برابر از محیط کرد و آن را به حدی رساند که خارج از توان و ظرفیت آن گشت تا امروز ما را با دو بحران عمده و به ھم پیوسته جمعیتی و زیست محیطی روبرو سازد زیرا اولین گام ھا در جھت نیل به مرحله شھرنشینی با افزایش جمعیت و تشدید در بھره برداری از محیط ھمراه بوده است. پایداری در عمل معادله ای است بین ضرورت ھای زیست محیطی و نیازھای توسعه موازنه از دو طریق می تواند حاصل شود، یا کاستن از فشارھا و یا، افزودن بر ظرفیت ھای موجود. اکولوژیستھا اغلب بر اقدام نخست تاکید دارند و اقتصاددانان بر مفھوم دوم. کاملا آشکار است که در مواجه با بحران، ھر دو امکان به فراخور باید با دقت مورد بررسی قرار گیرند. مفھوم پایداری بسته به شرایط زمان و مکان جوامع مختلف، متفاوت است و به ھمین جھت امکان تسری و تعمیم یک برداشت خاص از مفھوم پایداری وجود ندارد. برای تحلیل وضعیت پایداری باید سه بعد را در نظر گرفت: سیاست ھای عمومی، جنبه ھای تاریخی و ارزش ھای جایگزین. پژوھش حاضر از منظر ھدف کاربردی و توسعه ای می باشد. از نظر روش توصیفی - تحلیلی بوده و برای جمع آوری اطلاعات و داده ھای مورد نیاز از بررسی ھای اسنادی و کتابخانه ای کمک گرفته شده است. با توجه به مطالب پژوھش، معیارھای پایداری شھر در مقیاس ملی و بین المللی مورد بررسی قرار گرفته است.

Keywords:

توسعه , پایداری شهری , مقیاس ملی , مقیاس بین المللی