شهروندان و تاثیرات محیط زیستی صنایع بر آنها (مطالعه موردی: منطقه 21 شهرداری تهران)

همواره اثرات منفی ناشی از فعالیت صنایع نظیر آلودگی های محیط زیستی و مشکلات ترافیکی مدنظر قرار گرفته و غالبا مزایای تاثیر فعالیت صنایع بر سکونت از جمله اشتغال زایی و رونق اقتصادی مورد غفلت قرار می گیرد. این در حالیست که برای مدیریت مطلوب دو بخش همجوار صنعتی و مسکونی، لازم است تا تاثیرات متقابل این دو بخش مطالعه شده و اطلاعات لازم در این زمینه استخراج شود و سپس با تجزیه و تحلیل این اطلاعات، ارزیابی صحیح تری صورت پذیرفته و بر اساس آن رویکردی مناسب برای مدیریت همجواری محدوده های صنعتی و مسکونی تعیین نمود. به همین منظور محدوده جغرافیایی منطقه 21 شهر تهران که از یک زنجیره صنعتی کامل برخوردار بوده و همجواری بافت صنعتی در کنار بافت مسکونی از ویژگی های مهم این منطقه به شمار می رود، برای مطالعه انتخاب شده است. در این مقاله در ابتدا به نحوه شکل گیری دو بافت صنعتی و مسکونی در مجاورت یکدیگر در این منطقه شهری، ویژگی های منطقه ای، فرامنطقه ای و فراملی و همچنین تاثیرات آن در زمینه های اقتصادی، صنعتی، محیط زیست و اجتماعی تشریح گردیده است. همچنین نتایج استخراج شده از نظرسنجی انجام شده از شهروندان ساکن منطقه مذکور نیز در زمینه فرصت ها و تهدیدهای ناشی از همجواری دو بافت مسکونی و صنعتی در پی آمده است. در انتهای مقاله نیز مشخص گردیده است که از دیدگاه شهروندان با بررسی اثرات منفی صنایع بر مناطق مسکونی از جمله افزایش ترافیک، ایجاد ناامنی، تداخل فرهنگی و آلودگی های محیط زیستی در قیاس با پیامدهای مثبت حضور صنایع شامل افزایش شبکه حمل و نقل، اشتغال زائی، افزایش خدمات رسانی به چه میزان امکان هم زیستی و تعامل صنعت و سکونت در شهر وجود دارد.