بررسی اپیدمیولوژی آلودگی های انگلی (کرمک و ژیاردیا) و پنومونی در مهد کودک های شهرستان شوشتر در سال 1397

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 479

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

CSUMSMED05_226

تاریخ نمایه سازی: 7 مهر 1398

Abstract:

مقدمه : زمینه و هدف:آلودگی های انگلی مثل ژیاردیا و کرمک(انتوبیوس ورمیکولاریس) و پنومونی ازجمله مشکلات شایع در مهدکودک ها می باشد.هدف از این مطالعه بررسی شیوع ژیاردیاو انتروبیوس ورمیکولاریس و پنومونی در کودکان تحت نگهداری در مهدکودک های شهرستان شوشتر در سال 1397 است.روش تحقیق :این مطالعه یک پژوهش توصیفی می باشد که به روش خوشه ای یک مرحله ای 337 کودک به همراه والدین با داشتن معیار ورود (رضایت آگاهانه جهت شرکت در مطالعه و سن کودک 4 ساله )انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه ی محقق ساخته ای بود که پس از ثبت متغیر هایی مثل جنس٬ نوع مهدکودک٬ شغل و تحصیلات والدین و سابقه عفونت انگلی و تنفسی٬ نمونه های مدفوع به صورت نمونه گیری تصادفی جمع آوری شد. تمام نمونه ها در آزمایشگاه مورد بررسی قرار گرفتند. پس از مثبت شدن جواب آزمایشات و گرد آوری اطلاعات٬ داده ها مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.یافته ها: تعداد 337 کودک٬ 137 دختر (40.65%) و 200 پسر (59.34%) در این پژوهش مورد مطالعه قرار گرفتند. 3.85%کودکان مبتلا به ژیاردیا٬ 5.93% مبتلا به کرمک (انتروبیوس ورمیکولاریس) بودند. 60 درصد تحصیلات مادران شرکت کننده مدرک کارشناسی و خانه دار بودند.تقریبا 100%مادران از ابتلا کودک خود در مهد کودک به عفونت تنفسی اطلاع دادند. حداکثر شیوع الودگی انگلی در کودکان مادران خانه دار با مدرک کمتر از دیپلم با میزان 5.04% بود. تقریبا تمام کودکان در خانواده هایی باسطح اقتصادی متوسط زندگی می کردند.در بررسی متغیر ها بین جنس پسر با ابتلا به عفونت های مذکور ارتباط معناداری یافت شد.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که مهد کودک های شهرستان شوشتر از نظر بیماری های انگلی شیوع کمی دارند اما با توجه به میزان آگاهی پایین مادران از آلودگی های انگلی و مستعد بودن مناطق گرمسیری مثل شوشتر برای شیوع انگل ها پیشنهاد می شود با آموزش والدین و کارکنان مهد کودک ها بتوان تا حد امکان از انتقال این بیماری جلوگیری کرد.

Authors

زهرا صفری ده کهنه

دانشجوی کارشناسی پرستاری، کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده علوم پزشکی شوشتر، شوشتر، ایران

اکرم همتی

کارشناس ارشد پرستاری، گروه پرستاری، دانشکده علوم پزشکی شوشتر، شوشتر، ایران