بررسی اثر چای سبز بر چاقی: یک مطالعه مروری

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 608

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

CSUMSMED05_388

تاریخ نمایه سازی: 7 مهر 1398

Abstract:

مقدمه: طبق تعریف سازمان بهداشت جهانی به تجمع غیرطبیعی و یا بیش از اندازه چربی در بدن که باعث به خطر افتادن سلامتی فرد می شود و فرد دارای شاخص توده بدنی بیشتر از 30 باشد را چاقی می گویند. چاقی یک عامل خطر اساسی برای دیابت، بیماری های قلبی عروقی، چند نوع از سرطان (مانند سینه، کولون، پروستات)، بیماری های ریوی، متابولیک و مفصلی استخوانی در دهه های گذشته است. چاقی را می توان با رژیم غذایی، ورزش، خواب کافی کنترل کرد و کاهش داد. چای سبز می تواند باعث کاهش تمایز، تکثیر توده چربی و جذب چربی شود. همچنین می تواند یاعث مهار مستقیم لیپازهای معده و پانکراس شود. چای سبز یک خاصیت آنتی اکسیدانی به دلیل وجود کاتچین ها دارا می باشد. در این مطالعه مروری، هدف ما بررسی نتایج مرتبط با اثر چای سبز بر روی چاقی می باشد.روش تحقیق: در دسامبر 2018، با جستجو در پایگاه داده های PubMed، Scopus، SID و Magiran و با کلید واژه های چاقی و چای سبز از 36 مقاله بدست آمده که پس از محدود کردن با استفاده از مطالعات 5 سال اخیر (از سال 2013)، بر روی انسان ها و به زبان های انگلیسی و فارسی، در نهایت 10 مقاله انتخاب شد و مورد بررسی مروری قرار گرفت.یافته ها: محققان اشاره کرده بودند که علیرغم عدم تعیین دوز دقیق مطلوب برای کاهش وزن، ترکیبات موجود در چای سبز از طریق کاهش دریافت مواد غذایی، اختلال در جذب چربی، سرکوب کردن آدیپوژنز و سنتز چربی و افزایش مصرف انرژی از طریق ترموژنز، اکسیداسیون چربی و دفع لیپید مدفوع بر چاقی نقش مهمی دارد. چای سبز مانع رشد سلول های سرطانی (مانند سرطان مری)، کاهش کلسترول، تجزیه چربی، ترموژنز، کاهش چاقی شکمی، کاهش بیماری های قلبی عروقی، کاهش انفارکتوس، درمان خونریزی، ناراحتی های گوارشی، سر درد، افسردگی وکاهش میزان دیابت نوع 2 می شود.نتیجه گیری: چای سبز با دارا بودن خاصیت آنتی اکسیدانی در کاهش چاقی موثر است که می تواند به عنوان یک تغییر مناسب در الگوی تغذیه ای افراد مورد توجه و آموزش قرار گیرد.

Authors

محمدرضا بهبودی

دانشجوی کاردانی فوریتهای پزشکی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران

مینا شایسته فر

عضو هیئت علمی دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران