ارزیابی مقایسه ای روش های بهینه دریافت آب جهت سامانه های نمک زدایی غشایی اسمز معکوس (RO) به روش AHP برای مناطق ساحلی با شیب زیاد (مطالعه موردی: استان هرمزگان)
Publish place: The 3nd International Conference on Architecture, Civil Engineering, Agriculture and the Environment
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 439
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ACAECONF03_020
تاریخ نمایه سازی: 8 مهر 1398
Abstract:
واحدهای نمک زدایی از سه قسمت سازه آبگیر (سازه برداشت آب دریا)، تصفیه خانه و واحد تخلیه آب پساب ( آب نمک تغلیظ شده) تشکیل گردیدهاند. هدف از طراحی این سیستمها تامین آب با ظرفیت و کیفیت مورد نیاز واحدهای نمک زدائی میباشد. برای رسیدن به این اهداف، ارزیابی کامل منطقه آبگیری ضروری است. به طوریکه بتواند در آن چالشهای مقررات زیست محیطی برطرف شود. این در حالی است که قبلا0 تصور میشد بزرگترین مشکل زیست محیطی سامانه های نمک زدایی دفع پساب آنهاست. اما با گذشت زمان این نتیجه حاصل شد که در صورت استفاده از یک سامانه دفع پساب مناسب، بزرگترین نگرانی در این سامانه ها ناشی از آب گیری آنها به خصوص برای آب گیری از منابع سطحی مثل دریاست. بطور کلی سیستمهای آبگیر به دو گروه کلی آبگیرهای مستقیم و غیر مستقیم تقسیم میشوند.با توجه به وجود و فراوانی سواحل با شیب تند در مناطق ساحل جنوب کشور (در سواحل هرمزگان)، فرض بر این است که با توجه به پارامترهای موثر در انتخاب آبگیر (به طور کلی پارامترهای محیط زیستی، اقتصادی و امکان سنجی فنی) از طریق تکنیکهای تصمیم گیری چند معیاره و با استفاده از فرآیند سلسله مراتبی (AHP) و نرم افزار Expert choice و با وزن دهی پارامترهای موثر در انتخاب آبگیر ، در نهایت سیستم بهینه آبگیری برای منطقه و سایت مورد نظر پیشنهاد شده است
Keywords:
روشهای بهینه آبگیری , آب شیرین کن های RO , پارامترهای موثر در انتخاب آبگیر , فرآیند سلسله مراتبی AHP
Authors
مصطفی عباس نژاد
دانشجوی کارشناسی ارشد رشته عمران محیط زیست دانشگاه شهید بهشتی
عبداله رشیدی مهرآبادی
دانشیار دانشگاه شهید بهشتی
ابوالقاسم علی قارداشی
استادیار دانشگاه شهید بهشتی