مقایسه شیوع عفونت مایکوپلاسما هومینیس در زنان باردار با و بدون پارگی زودرس پیش از موعد پرده های جنینی و ارتباط این عفونت با پارگی زودرس پیش از موعد پرده های جنینی

مقدمه: پارگی زودرس پیش از موعد پرده های جنینی، به عنوان پارگی قبل از شروع انقباض منظم رحم پیش از هفته 37 بارداری تعریف شده است و نشان دهنده یک مشکل جدی پری ناتال می­باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی شیوع کلونیزاسیون دهانه رحم توسط مایکوپلاسما هومینیس در بیماران مبتلا به پارگی زودرس نارس پرده های جنینی انجام شد. روش کار: این مطالعه موردی شاهدی در سال 97-1396 بر روی 160 زن باردار، در هفته 37-25 بارداری و مبتلا به پارگی زودرس پیش از موعد غشاهای جنینی در مرکز آموزشی درمانی علوی اردبیل انجام گرفت. گروه شاهد نیز شامل 160 زن باردار با حاملگی طبیعی بدون پارگی زودرس غشاهای جنینی بودند. ابتدا سواپ سرویکال برای مایکوپلاسما هومینیس به دست آمد و توسط واکنش زنجیره ای پلیمر ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از نرم افزار آماریSPSS  (نسخه 20) و آزمون های تی تست، کای دو و من ویتنی انجام گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: مایکوپلاسما هومینیس در 28 بیمار (5/17%) از گروه مورد تشخیص داده شد. در گروه شاهد مایکوپلاسما هومینیس در 10 زن باردار (6/6%) تشخیص داده شد. بر اساس نتایج آزمون نسبت شانس، نسبت شانس عفونت مایکوپلاسما هومینیس در بیماران مبتلا به پارگی زودرس پیش از موعد پرده های جنینی، 18/3 برابر بیشتر از زنان باردار بدون پارگی زودرس پیش از موعد غشاهای جنینی بود (8/6-4/1:CI 95%، 18/3=OR) و احتمال ایجاد سندرم دیسترس تنفسی در نوزادان مادران مبتلا به پارگی زودرس پیش از موعد غشاهای جنینی، 71/3 برابر بیشتر از زنان باردار فاقد پارگی زودرس پیش از موعد غشاهای جنینی بود (12/7-93/1:CI 95%، 71/3=OR). نتیجه گیری: بین آلودگی دهانه رحم با مایکوپلاسما هومینیس و پارگی زودرس غشاهای جنینی ارتباط معنی داری وجود دارد.

Keywords:

پارگی زودرس غشاهای جنینی , ماکوپلاسما هومینیس , واکنش زنجیره ای پلیمر