شناسایی عوامل موثر بر افزایش سطح چابکی سازمان با رویکرد شبکه های عصبی RBFجهت ارتقاء پدافند غیرعامل

چکیده امروزههمه یکسبوکارهاچهدولتیوچهخصوصی،چهانتفاعیوچهعمومی و ...همهدرمعرضانواع مختلفیازحوادثو بحران هایغیرقابلپیش-بینیوپیشگیریقراردارند. پروژه هایپدافندغیرعاملباتمرکز بررویکردویژه رویارویی باحوادثناشیازشرایطجنگوباهدفکاستنازآسیب-پذیرینیرویانسانیوتجهیزاتحیاتیو حساسومهمکشور، تعریفودنبالمی گردند. در این پژوهش، توانمندی های چابکی سازمانی به عنوان یکی از این روش ها مورد شناسایی و تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. چابکی سازمانی می تواند در زمره عوامل اساسی پدافند غیرعامل قرار گیرد. روش تحقیق در این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و براساس شیوه اجرا، اکتشافی تحلیلی می باشد. در این پژوهش ابتدا منابع موجود در زمینه توانمندی های چابکی مورد بررسی قرار گرفته و سپس با استفاده از روش تحلیل عاملی، دسته بندی شده است و در ادامه با استفاده از تکنیک شبکه های عصبی، میزان تاثیر هریک از این شاخص ها بر سطح چابکی بررسی شده است. همچنین با استفاده از نمودارها و ماتریس تحلیل ضرایب تاثیر، برهم کنش این عوامل به صورت سینرژی نیز مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج این پژوهش نشان داد که عامل مدیریت و ساختار سازمانی، مهمترین تاثیر را بر سطح چابکی سازمانی دارد. همچنین شاخص های شایستگی و پاسخگویی می توانند به طور پیوسته بر افزایش سطح چابکی تاثیرگذار باشند. با توجه به نمودار تحلیل عملکرد شاخص تولید و طراحی محصول به تنهایی نمی تواند سطح چابکی را به مقدار قابل توجه تغییر دهد؛ اما کاهش سطح این شاخص باعث کاهش سطح چابکی می شود. دو شاخص انعطاف پذیری و سرعت نیز می توانند تغییرات سطح چابکی سازمانی را تحت تاثیر قرار دهند.

Keywords:

چابکی سازمانی , توانمندی , شبکه عصبی , انعطاف پذیری