راهبردهای بازدارنده در فرسایش بادی و وقوع طوفان های گردوغبار (مطالعه موردی: منطقه سیستان)

فرسایش بادی و پدیده گردوغبار، اثرات بسیار وسیع و گسترده اکولوژیکی، اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی به ویژه فقر گسترده وتخریب منابع را به دنبال داشته است. در واقع، پدیده های گردوغبار نمودی از فرسایش بادی بوده و در ردیف بزرگترین مشکلاتجدی زیست محیطی در نواحی مشخصی از جهان قرار دارد. از مهمترین پیامدهای وقوع گردوغبار میتوان به مدفون ساختن روستاهاو آبادی ها در زیر ماسه و خاک، از بین بردن زمین ها و مزارع کشاورزی، مسدود نمودن قنات ها و کانال های آبیاری، آلوده نمودن آب هایسطحی، گسترش بیابان ها و نواحی خشک، ایجاد مشکلاتی در رفت و آمد و غیره اشاره نمود. سیستان به عنوان یک منطقه شاخصتحت تاثیر فرسایش بادی در ایران مطرح بوده و طوفان های ماسه و گردوغبار آن سالها است که برای عام و خاص ملموس می باشد.امروزه، سیستان به عنوان یکی از کانون بحرانی در کشور ما مطرح است. عدم توجه به برنامه ریزی و ساماندهی، خطرات زیست اجتماعیرا برای این منطقه ایجاد می نماید. هرگونه عملیات آب و خاک در این منطقه باید همگام با ایجاد زمینه مناسب در جهت حفظ خاکو پوشش گیاهی باشد. به طور کلی، این پژوهش سعی بر آن دارد تا با تعریف و تفهیم پدیده گردوغبار و اثر آن بر منطقه سیستان،راهکارهای بازدارنده و اصلاحی را به منظور کنترل پدیده گردوغبار و فرسایش بادی و همچنین کاهش اثرات زیانبار ناشی از آن درمنطقه ارائه نماید.

Keywords:

گردوغبار , فرسایش بادی , سیستان