ارزیابی عمق نوری هواویزهای (AOD550nm) فصلی ایران مبتنی بر برونداد مدل پایشگر ترکیبات هواسپهری و آب وهوایی (MACC)

عمق نوری هواویزها بیانگر میزان هواویزهاست و از خاموشی نور مستقیم خورشید حاصل می شود. در این پژوهش که باهدفشناخت زمانی- مکانی عمق نوری هواویزها (AOD550nm) در ایران انجام شده است از داده های مدل پایشگر ترکیبات هواسپهریو آب وهوایی (MACC) برای یک دوره 10 ساله (2012-1003) استفاده شد. برای صحت سنجی داده های مدل MACC ازداده های ایستگاه های Aeronet با کاربست آماره های ضریب تعیین (R2) و ریشه متوسط مربع خطا (RMSE) استفاده شد و درنهایت با استفاده از آماره های نا پارامتریک Mann-Kendall و Sen s روند و شیب روند عمق نوری هواویزهای فصلی در ایرانمحاسبه گردید. نتایج نشان داد کمینه مقدار AOD550nm در فصل پاییز و بیشینه آن در فصل تابستان اتفاق میافتد. عمقنوری هواویزها با ارتفاع بیشینه همبستگی معکوس و با طول جغرافیایی بیشینه همبستگی مستقیم را دارد. رشته کوه زاگرس وکشیدگی شمال غرب- جنوب شرق سوی آن همچون سدی مانع از انتقال هواویزهای غربی به ایران مرکزی می شوند که یکی ازمهمترین دلایل افزایش غلظت هواویزها در مناطق غربی و جنوب غربی کشور است. فصل زمستان بیشینه مقادیر آماری متوسطو حداکثر روند عمق نوری هواویزها در ایران را به خود اختصاص داده است. همچنین روند عمق نوری هواویزها در تمامی فصولبه غیراز پاییز افزایشی می باشد.

Keywords:

عمق نواری هواویزها , AOD550nm , مدل Aeronet , MACC , ایران