بررسی اصول پنج گانه استاد پیرنیا در معماری خانه های قاجاری شهر سمنان

هنر از ابتدای خلقت بشر ابزاری برای ارتباط و انتقال مفاهیم و تفکرات به شمار می رفته است که با بررسی آن می توان پی به مبانی ایدئولوژی و اعتقادی هر تمدنی پی برد.در این میان معماری از جمله هنرهای قابل ستایشی است که علاوه بر جنبه های زیبایی شناختی در راستای رفع نیاز اولیه انسان یعنی سکونت در محیط امن گام برداشته است.با مرور اصول طراحی خانه ها در ادوار گذشته پی میبریم که بشر به نوعی الگو در طراحی این سکونتگاه ها دست یافته که با توجه به مسائل اعتقادی، اقلیمی، فرهنگی و به صورت جزء، خانوادگی در هر دوره تاریخی و در هر اقلیم جغرافیایی متفاوت است.در این میان استاد محمدکریم پیرنیا اصول طراحی معماری را در دوران پس از ورود اسلام به کشور ایران تحت عنوان معماری ایرانی اسلامی مورد بررسی و به رشته ی تحریر در آورده است،که مشتمل بر پنج قاعده کلی می باشد: - پرهیز از بیهودگی، خودبسندگی، نیارش، درون گرایی و مردم واری. در این پژوهش سعی شده با بررسی این اصول به نمود آنها در معماری خانه های دوره قاجار شهر سمنان توجه شود و میزان تطابق این اصول با اصول طراحی خانه های قاجاری مورد تحلیل قرار گیرد.

Keywords:

اصول پنجگانه معماری , استاد پیرنیا , خانه های قاجاری , سمنان.