رابطه خودکارآمدی و استرس شغلی معلمان با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی شهر کرمانشاه

این پژوهش باهدف تعیین رابطه خودکارآمدی و استرس شغلی معلمان با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی شهر کرمانشاه انجام شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان و معلمان ابتدایی مدارس دخترانه شهر کرمانشاه بود که در سال تحصیلی 97-1396 مشغول به تحصیل بودند. برای انتخاب نمونه مطابق با فرمول کوکران، تعداد 69 معلم و 320 دانش آموز به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای از مدارس دخترانه شهر کرمانشاه انتخاب شدند و به پرسشنامه های خودکارآمدی عمومی، استرس شغلی هریس پاسخ دادند. داده ها با استفاده از رگرسیون چند متغیره و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شدند. برای پیش بینی پیشرفت تحصیلی به عنوان متغیر ملاک بر اساس متغیرهای خودکارآمدی و استرس شغلی از تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که F مشاهده شده معنادار است (F=7/23) و متغیرهای پیش بین باهم 0/28 درصد واریانس پیشرفت تحصیلی را تبیین می کنند. بنابراین با توجه به نتایج پژوهش حاضر و اهمیت پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در ایجاد خودکارآمدی و استرس شغلی معلمان توجه به این نکته می تواند در امر تعلیم و تربیت بسیار تاثیرگذار باشد.

Keywords:

خودکارآمدی , استرس شغلی , پیشرفت تحصیلی , دانش آموزان , معلمان