مقایسه میزان چربی، چربی در ناحیه تنه، بافت بدون چربی بدن به همراه نسبت دور کمر به باسن بین افراد دیابتیک نوع 2 و افراد سالم همسان شده با استفاده از روش Bioelectrical ImpedanceAnalysis

مقدمه: امروزه چاقی را به عنوان یک عامل خطر در دیابت نوع دو محسوب م یکنند. اندازه گیری ترکیبات بدن به روش Bioelectrical Impedance Analysis:BIA یک متد جدید م یباشد که دقت آن تایید شده است. هدف این مطالعه، مقایسه میزان چربی بدن، چربی در ناحیه تنه، بافت بدون چربی بدن به همراه نسبت دور کمر به باسن بین افراد دیابتیک نوع دو و افراد سالم همسان شده است. روش کار: در این مطالعه توصیفی – مقطعی از میان 23395 نفر که در طی پنج سال به روش متوالی انتخاب شدند، تعداد 928 نفر بیمار دیابتیک نوع دو و 928 نفر به عنوان گروه شاهد به روش همسان سازی Matching سن، جنس، قد و وزن انتخاب گردیدند. اندازه گیری ترکیبات بدن به روش BIA انجام گرفت. مقایسات آماری به روش تی تست و تی زوج با توجه به دسته بندی سنی و جنسی انجام گرفت. یافته ها: هیچ نوع تفاوت معنی داری بین متغیرهای مورد بررسی در بین مردان مورد بررسی با توجه به رده بندی سنی دیده نشد. در زنان دیابتیک، تغییرات در ترکیبات بدن، بین سن 40 تا 60سالگی دیده شد که شامل کاهش میزان درصد چربی، کل چربی بدن، و چربی در ناحیه تنه و افزایش در میزان توده بدون چربی بدن بود. در زنان دیابتیک بین 50 تا 60 سال کاهش نسبت دور کمر به باسن هم دیده شد. در سایر گرو ه های سنی زنان تفاوتی مشاهده نشد. نتیجه گیری: دیابت تاثیری بر روی ترکیبات بدن در مردان مورد بررسی ندارد ولی در زنان دیابتیک، بیشترین تفاو تها در سنین 40 تا 60 سالگی دیده شد که شامل کاهش چربی و افزایش میزان بافت بدون چربی بدن بود که م یتواند دلیل آن تغییرات هورمونی در این سا لها باشد. کاهش شاخصنسبت دور کمر به باسن در زنان بین 50 تا 60 سال م یتواند ناشی از کاهش کل چربی بدن و کاهش بافت چربی در ناحیه تنه در این محدوده سنی باشد.