تعیین حداقل غلظت مهاری گروههای مختلف آنتیبیوتیک های بتالاکتامی در ایزوله های بالینی سودوموناس آیروژینوزای حامل AmpC پلاسمیدی و بررسی ارتباط آنها با الگوی مقاومت آنتیبیوتیکی

سابقه و هدف: بتالاکتاماز نوع AmpC در گروه C Amber Class قرار میگیرد و شامل: CIT ، EBC ،MOX ، FOX ، DHA و ACC میباشد. حضور فعال این ژنهای پلاسمیدی در ایزوله های بالینی سودوموناس آیروژینوزا منجر به مقاومت به طیف بسیار وسیعی از آنتیبیوتیک های مختلف شده است. در این راستا هدف از مطالعه حاضر، تعیین حداقل غلظت مهاری نسبت به گروه های مختلف آنتی بیوتیکی در ایزوله های بالینی سودوموناس آیروژینوزا حامل AmpC و بررسی الگوی ارتباط آنها میباشد. مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی، حداقل غلظت مهاری 15 ایزوله سودوموناس آیروژینوزا با استفاده از نوارهای E-test آنتی بیوتیک های سفوکسیتین، سفپودوکسیم، سفوتاکسیم، سفتازیدیم، سیپروفلوکساسین، کولیسیتین، آزتریونام و سفتریاکسون ساخت شرکت Liofilchem ، ایتالیا مشخص گردید. همچنین، بهمنظور تکثیر و شناسایی ژنهای پلاسمیدی، روش Multiplex PCR مورد استفاده قرار گرفت و از آزمون آماری Chi-Square برای تعیین ارتباط بین متغیرها بهره گرفته شد.یافته ها: از 95 ایزوله سودوموناس آیروژینوزای مورد بررسی، 95 ایزوله 100 درصد به سفوکسیتین، 79 ایزوله83.5 درصد به سفپودوکسیم، 2 ایزوله2.1 درصد به سفتازیدیم،87 ایزوله81.57 درصد به سفتریاکسون و 22 ایزوله23.15 درصد به آزتریانوم مقاومت داشتند؛ اما هیچیک از ایزوله ها به کولیستین مقاوم نبودند. علاوه براین، 21 ایزوله22.1 درصد دارای ژنFOX 13 ایزوله 11.57 درصد دارای ژن AAC 7 ایزوله7.36 درصد دارای ژنMOX 4 ایزوله4.21 درصد دارای ژنCIT2 ایزوله2.1 درصد دارای ژنDHA و 1 ایزوله 1.05 درصد دارای ژن EBCبودند. شایان ذکر است که ارتباط معناداری بین حضور ژنهای پلاسمیدی و مقاومت آنتی بیوتیکی به دست آمد سطوح معناداربودن P≤0.05نتیجه گیری: حضور ژنهای کدکننده آنزیمAmpCمیتواند زمینه مناسبی را برای بروز مقاومت به طیف گستردهای از آنتی بیوتیک ها فراهم کند.

Keywords:

آنزیم بتالاکتاماز , حداقل غلظت مهاری , سودوموناس آیروژینوزا , مقاومت بتالاکتامی