نقد و بررسی آیین نامه اجرایی ماده 218 قانون مالیات های مستقیم مصوب 1380

حکومت های مختلف و دولتها تحت هر شکل و نوعی که باشند جهت مدیریت و برآورده ساختن اهداف لازمه (چه اهداف حکومت و چه اهداف ملت) ناگزیر از وضع ضوابط و وصول وجوهی از اتباع خود تحت عنوان مالیات می باشند؛ که البته بسته به ماهیت و مرام دینی یا غیر دینی حکومت عنوان مالیات تحت عناوین دیگری مانند خراج و ... نیز متبلور می شود. اساتید اقتصاد و حقوق در خصوص نحوه وصول مالیات در یک تقسیم بندی کلی قائل به دو گونه مالیات مستقیم و غیر مستقیم می باشند. کمیت و کیفیت و نحوه وصول مالیات از اتباع یک حکومت یا یک کشوری همواره بحثی چالش برانگیز حتی برای حکومت های دیکتاتور و پادشاهی بوده است و نظر به ایدئولوژی و ماهیت حکومت اسلامی ایران مبنی بر انقلاب سال 57 ، بحث مذکور نیز از موضوعات ظریف فقهی و سیاسی بوده که لزوم تامل و دقت در کمیت و کیفیت و نحوه و محل هزینه کرد آن را می طلبد که این امر در قوانین و آیین نامه های مصوب مجلس قانونگذاری جمهوری اسلامی ایران و مقررات مربوطه تجلی یافته و جای مطالعه می باشد.نوشتار حاضر سعی در مطالعه و بررسی زوایا پیدا و پنهان و نقاط ضعف و قوت نظام وصول مالیاتی در حد بضع خود دارد تا توانسته باشد گوشه هایی از آن را بهتر شناساندهباشد. البته این مطالعه با تکیه بر نظام کلی اجرای احکام دادگاه های ایران می باشد.

Keywords:

قانون مالیات های مستقیم , توقیف مال , اجرائیه , مستثنیات دین