بررسی وضعیت سلامت عمومی، افسردگی و اضطراب نیروهای انسانی شاغل در یکی از مناطق تولیدی عملیاتی نفتی

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر نوبت کاری بر سلامت عمومی روانی، افسردگی و اضطراب نیروی انسانی شاغل در یکی ازمناطق تولیدی عملیاتی نفتی بود. گروه نمونه در این پژوهش شامل کارکنان نوبت کار واحدهای تولیدی – عملیاتی مستقر در یکی ازجزایر نفتی و دو سکوی اطراف آن بود که به صورت داوطلبانه گروه نمونه این پژوهش را تشکیل دادند. به منظور سنجش سلامت جسمی و روانی کارکنان، از پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ-28) ، تست افسردگی بک (BDI-II) و تست اضطراب بک (NAI) استفاده شد. یافته های حاصل از تحقیق نشان داد که بین افراد شاغل در جزیره و سکوها از نظر سلامت عمومی و اضطراب، تفاوت معنی داری وجود ندارد، اما افسردگی افراد شاغل در سکوها به صورت معنی داری بالاتر از افراد شاغل در جزیره بود. همچنین سلامت عمومی، اضطراب و افسردگی افراد شاغل در سکوها و جزیره به صورت معناداری بالاتر از جمعیت عمومی بود. به عبارت دیگر هر دو گروه افراد شاغل درسکوها و جزیره از نظر شاخص های سلامت عمومی، افسردگی و اضطراب به نحو قابل ملاحظه ای در شرایط نامطلوب تری نسبت به جمعیت عمومی به سر می برند. نتیجه گیری حاصل از یافته های فوق، بیانگر ضرورت برنامه ریزی جهت ارتقاء سلامت روان نیروی انسانی شاغل در طرح های اقماری می باشد.

Keywords:

نوبت کاری , اضطراب , افسردگی , سلامت عمومی