حضرت شاه چراغ(ع) در آیینه ی اشعار (بازتاب ویژگی، شخصیت و آستان شاه چراغ در اشعار شعرای مقیم شیراز از سده ی هشتم تاعهدقاجار)
Publish place: religious culture approach، Vol: 1، Issue: 4
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 413
This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FADI-1-4_007
تاریخ نمایه سازی: 16 مهر 1398
Abstract:
مرقد حضرت احمد بن موسی الکاظم شاه چراغ(ع) همچون نگین قلب شهر شیراز می درخشد. وجود با برکت این امام زاده ی جلیل القدر کانون توجهات بسیاری از علما، رجال حکومتی، فضلا و شعرا بوده است. پس از پیدایش مرقد حضرت شاه چراغ(ع) برخی از شعرای مقیم شیراز به دلیل دلبستگی و علاقه ی ریشه دار و تاریخی خود و اهالی این شهر به این امام زاده ی واجب التکریم، به مدح و منقبت آن حضرت و گنبد و بارگاه متبرکه، ذکر ماده تاریخ ساخت، آیینه کاری و تزیین اماکن آن پرداخته اند. در واقع با این کار ضمن بیان ارادت قلبی به آن حضرت و خاندان اهل بیت(ع) مودت و محبت خود را به آنان اعلام و ابراز داشته اند. این مقاله برآن است تا با بررسی دیوان اشعار تعدادی از شعرای سرآمد و نامی سده ی هشتم تا عهد قاجاری مقیم شیراز، ضمن معرفی آنان، اشعاری را که به تکریم، تمجید، توصیف و بیان شخصیت، ویژگی و فضیلت های آن حضرت پرداخته اند را استخراج و به صورت توصیفی و تحلیلی بیان نماید و در نهایت به نتیجه گیری در این زمینه می پردازد.
Keywords:
Authors
محمدرضا ضیا
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد واحد بوشهر
سحر زارع
کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی و دبیر آموزش و پرورش ناحیه یک شیراز