تاثیر تعامل قارچGlomus mosseae وباکتری های Pseudomonas putida و Rhizobium leguminosarum (biovar phaseoli) بر تغذیه و عملکرد لوبیا (Phaseolus vulgaris)

Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 335

This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_EJSMS-6-1_005

تاریخ نمایه سازی: 17 مهر 1398

Abstract:

چکیدهبه منظور بررسی تاثیر تلقیح قارچ F. mosseae و باکتری های P. putida و R. leguminosarum (biovar phaseoli) بر تغذیه و عملکرد لوبیا، یک آزمایش گلخانه ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تیمار شامل الف: ریزموجود (بدون تلقیح، باکتری P. putida ، قارچ F. mosseae و کاربرد همزمان باکتری و قارچ)، ب: سولفات روی (صفر و 10 میلی گرم بر کیلوگرم خاک) و ج: نیتروژن (تلقیح با باکتری R. leguminosarum (biovar phaseoli) و اضافه کردن 70 میلی گرم در کیلوگرم نیتروژن به صورت نیترات آمونیوم) در چهار تکرار اجرا شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که غلظت عناصر غذایی فسفر، پتاسیم، روی، مس و منگنز در اندام هوایی گیاه و همچنین، وزن خشک اندام هوایی، وزن تر اندام هوایی، وزن خشک دانه، تعداد دانه و وزن هزار دانه تحت تاثیر تلقیح همزمان لوبیا با قارچ F .mosseae و باکتری P. putida قرار گرفت. مایه زنی همزمان لوبیا با باکتری های R. leguminosarum (biovar phaseoli) و P. putida و قارچ F. mosseae به طور معنی داری غلظت عنصر غذایی منگنز در اندام هوایی گیاه و تعداد دانه را افزایش داد. مقدار جذب عناصر غذایی نیتروژن، فسفر، پتاسیم، آهن، روی، مس و منگنز توسط لوبیا تحت تاثیر کاربرد توام P. putida و F. mosseae به طور معنی داری افزایش یافت. بیشترین وزن هزار دانه در تیمار ریزوبیوم، بدست آمد، که نشان دهنده نقش موثر باکتری های موثر و کارا ریزوبیوم در کاهش مصرف کودهای نیتروژنه بدون کاهش عملکرد می باشد. چکیدهبه منظور بررسی تاثیر تلقیح قارچ F. mosseae و باکتری های P. putida و R. leguminosarum (biovar phaseoli) بر تغذیه و عملکرد لوبیا، یک آزمایش گلخانه ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تیمار شامل الف: ریزموجود (بدون تلقیح، باکتری P. putida ، قارچ F. mosseae و کاربرد همزمان باکتری و قارچ)، ب: سولفات روی (صفر و 10 میلی گرم بر کیلوگرم خاک) و ج: نیتروژن (تلقیح با باکتری R. leguminosarum (biovar phaseoli) و اضافه کردن 70 میلی گرم در کیلوگرم نیتروژن به صورت نیترات آمونیوم) در چهار تکرار اجرا شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که غلظت عناصر غذایی فسفر، پتاسیم، روی، مس و منگنز در اندام هوایی گیاه و همچنین، وزن خشک اندام هوایی، وزن تر اندام هوایی، وزن خشک دانه، تعداد دانه و وزن هزار دانه تحت تاثیر تلقیح همزمان لوبیا با قارچ F .mosseae و باکتری P. putida قرار گرفت. مایه زنی همزمان لوبیا با باکتری های R. leguminosarum (biovar phaseoli) و P. putida و قارچ F. mosseae به طور معنی داری غلظت عنصر غذایی منگنز در اندام هوایی گیاه و تعداد دانه را افزایش داد. مقدار جذب عناصر غذایی نیتروژن، فسفر، پتاسیم، آهن، روی، مس و منگنز توسط لوبیا تحت تاثیر کاربرد توام P. putida و F. mosseae به طور معنی داری افزایش یافت. بیشترین وزن هزار دانه در تیمار ریزوبیوم، بدست آمد، که نشان دهنده نقش موثر باکتری های موثر و کارا ریزوبیوم در کاهش مصرف کودهای نیتروژنه بدون کاهش عملکرد می باشد.

Keywords:

قارچ میکوریزی , باکتری های محرک رشد لوبیا , عناصر غذایی , شاخص های رشدی