بررسی جایگاه مدت در داوری

از منظرحقوقی، اشخاص بجای اینکه حل اختلافات خود را به قضات و محکمه بسپارند می توانند دعوای خود را پیش قاضی خصوصی یا همان داور که خودشان معرفی و معین کرده اند ببرند تا به دعوایشان سریع تر ودقیق تر رسیدگی کرده و حکم صادر کند اما گاهی مواردی پیش می آید که داور انتخابی ممکن است از حدود قانون یا عدالت خارج شده و اشکالاتی در رای صادر ه توسط وی وجود داشته باشد. موضوعی که باعث درخواست یکی یا طرفین دعوا، برای ابطال رای داور می شود. رای داور یا داوران برای طرفین داوری لازم الاتباع بوده و هرگاه محکوم علیه رای داوری، تا 20 روز بعد از ابلاغ رای، آن را اجرا ننماید دادگاه ارجاع کننده دعوا به داوری یا دادگاهی که صلاحیت رسیدگی به اصل دعوا را دارد به درخواست ذینفع طبق رای داور، برگ اجرایی صادر خواهد نمود. لیکن برای محکوم علیه رای داوری این حق باقی است تا در صورت وجود یک یا چند جهت از جهات مندرج در ماده 489 آیین دادرسی مدنی مصوب سال 79 درخواست ابطال رای داور را از دادگاه صلاحیت دار بنماید. یکی از جهات مذکور در ماده مذکور، بند چهار آن بوده که بموجب آن رای داوری که پس از انقضای مدت داوری صادر و تسلیم شده باشد باطل و قابلیت اجرایی ندارد. استناد به بند مذکور در مواقعی که رای داور تواما خارج از مدت داوری صادر و تسلیم شده باشد فاقد هر گونه مخالف بوده و به نظر می رسد همگان بر بطلان چنین رایی توافق داشته باشند. اما در مواقعی که رای داور در مدت داوری صادر شده ، لکن به دلایلی با تاخیر و خارج از مهلت داوری به دادگاه یا طرفین داوری تسلیم می گردد این سئوال مطرح است که آیا رای مذکور مشمول جهت یاد شده در ماده 489 بوده یا خیر

Keywords:

داوری , مدت , تسلیم رای , لازم الاتباع , آیین دادرسی