اثر تغییرات اقلیم بر روی شاخص های تراکم و تنوع پرندگان زمستان گذر آبزی و کنار آبزی تالاب میانگران ایذه طی سال های 1394-1390

تغییر اقلیم از مهمترین چالش های زیست محیطی در سطح جهان می باشد که یکی از پیامدهای آن تهدید و کاهش جمعیت های حیات وحش بخصوص پرندگان آبزی و کنار آبزی اکوسیستم های آبی می باشد. تالاب میانگران یکی از تالاب های مطرح کشور است که در شمال غربی استان خوزستان در شهر باستانی ایذه قرار دارد و هر ساله جمعیت هایی از پرندگان مهاجر، این تالاب را برای گذران زمستان خود انتخاب می کنند. در این مقاله تلاش شده تا با استفاده از داده های مربوط به جمعیت پرندگان آبزی و کنار آبزی در سال های 90 الی 94 و همچنین پارامترهای اقلیمی مربوط در طی این پنج سال، رابطه بین پارامترهای اقلیمی و شاخص های تنوع زیستی پرندگان زمستان گذر در این تالاب تعیین گردد. از نرم افزار Ecological Methodology برای محاسبه تنوع، غنا و یکنواختی گونه ای پرندگان آبزی و کنارآبزی استفاده شد. نتایج آنالیز واریانس یکطرفه نشان داد که اختلاف معنی داری بین شاخص های تنوع پرندگان آبزی و کنارآبزی در سال های مختلف وجود داشته است (p<0.05). نتایج همبستگی پیرسون بین رطوبت، دما و بارش با شاخص های تنوع گونه های پرندگان آبزی و کنار آبزی نشان داد که همبستگی معنی داری وجود نداشته است. به نظر می رسد که این سه پارامتر اقلیمی تاثیر عمده ای بر روی جمعیت و تراکم پرندگان آبزی وکنار آبزی نداشته اند و به نظر می رسد نوسانات محسوس اقلیمی چندانی بین ماه های مختلف پاییز و زمستان طی سال های مطالعه در منطقه وجود نداشته است.

Keywords:

تغییر اقلیم , پرندگان زمستان گذر , تالاب میانگران , ایذه