تاثیر ردیه نویسی اصحاب امامان شیعه(ع) در علوم اسلامی متقدم در سده اول هجری
Publish place: Journal of Study of the Ahl al-Bayt، Vol: 3، Issue: 5
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 390
This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JSAB-3-5_003
تاریخ نمایه سازی: 20 مهر 1398
Abstract:
معتزله، یکی از فرقههای کلامی پدید آمده در تاریخ اسلام است. این فرقه درآغاز سده دوم هجری در بصره پا به عرصه وجود گذاشت. واصل بن عطا، بنیانگذار این فرقه شناخته می شود. اختلافات معتزله و امامان شیعه(ع)، حول محورهای توحید، عدل، وعد و وعید، امر به معروف و نهی از منکر و منزله بین منزلتین و دیگر مباحث اعتقادی میباشد. روش معتزله بر پایه حجیت افراطی عقل ،استوار بود و به استدلال و ادله افراطی عقلی، اتکا داشت. معتزله، در صورتی که آیه و روایتی را بر خلاف عقل تشخیص می داد، آن را تاویل و به نفع عقاید خود از آن استفاده مینمودند.گرچه شیعه، در پاره ای از مسائل با معتزله به نوع سازگارانه هماهنگی پیدا میکرد؛اما به دلیل اختلافات عمیق فکری، این سازگاری به سوی ردیه نویسی هم، پیش میرفت .چنانکه اصحاب امامان شیعه(ع) اقدام به نوشتن ردیه هایی بر معتزله کردند تا بدین شکل سلامت فکری و فرهنگی جامعه اسلامی را حفظ نمایند. در این پژوهش به این سوال پاسخ گوییم : که ردیه نویسی اصحاب امامان شیعه(ع) چه تاثیری بر گسترش علوم اسلامی داشته است
Keywords:
Authors
اصغر منتظرالقایم
استاد دانشگاه اصفهان
سمیه سادات هاشمی فشارکی
کارشناسی ارشد تاریخ اسلام دانشگاه اصفهان
شبنم سادات هاشمی فشارکی
کارشناس ارشد شیعه شناسی دانشگاه اصفهان