بررسی بروز و توزیع جغرافیایی بیماری اسهال آبکی و پیش بینی میزان بروز آن در سال 1400 در ایران

زمینه و هدف: بیماری های اسهالی دومین علت مرگ در بین کودکان زیر 5سال در جهان است. اسهال حاد آبکی به عنوان یکی از انواع اسهال همراه با خروج 3 بار یا بیشتر، مدفوع شل یا مایع در طی یک روز تعریف شده است. با توجه به شیوع بالای این بیماری و قابل اجتناب پذیر بودن آن، هدف مطالعه حاضر ارزیابی بروز آن در آینده است، که یک ابزار کاربردی برای تخصیص منابع بهداشتی و تنظیم اهداف و اولویت مناطق پر خطر برای انجام مداخلات لازم است. مواد و روشها: پژوهش حاضر مطالعه ای مقطعی توصیفی بود، که در محیط پژوهشی متشکل از اطلاعات مکانی، اقلیمی و میزان گسترش بیماری اسهال حاد آبکی در کشور ایران انجام شد. اطلاعات دریافتی از مرکز مدیریت بیماری های واگیر کشور طی سال های 1388 تا 1394 دسته بندی شد. با در دست داشتن اطلاعات مربوط به هر استان، نقشه های جغرافیایی بروز و فراوانی بیماری توسط نرم افزار Arc GIS ورژن 9/3 تهیه شد. با استفاده از ابزار Raster Calculator، نقشه پیش بینی وضعیت بیماری در آینده ترسیم و محتمل ترین مناطق بروز مشخص شد. یافته ها: نتایج حاصله طی سال های -1387 1395 حاکی از بروز بیشتر بیماری در استان های سیستان و بلوچستان ، بوشهر، کرمان و هرمزگان بود. براساس مدلسازی انجام شده برای بروز خطر بیماری اسهال آبکی در سال های آینده در کشور، استان های زنجان، قزوین، بوشهر، همدان و گیلان به ترتیب با 90/16، 92/69، 95/08، 96/49 و 98/27 درصد از مساحت خود، بیشترین مساحت در معرض خطر را داشتند. نتیجه گیری: با توجه به مشخص شدن مناطق با بروز زیاد، در سال های آینده میتوان با اولویت قرار دادن این استانها در انجام مداخلات پیشگیرانه در خصوص وضعیت بهداشت فردی و بهداشت محیط تا حد امکان از بروز و انتقال این بیماری جلوگیری کرد .

Keywords:

GIS , اسهال آبکی , پیش بینی بروز