کاربرد پس از برداشت متیل جاسمونات بر ظرفیت آنتی اکسیدانی و آنزیم های آنتی اکسیدانی گیلاس رقم تک دانه مشهد

میوه گیلاس پس از برداشت، به­سرعت دچار زوال شده و در برخی موارد به­دلیل مدت زمان انتقال و بازاریابی، با کیفیت مناسب به­دست مصرف کنندگان نمی رسد. بنابراین استفاده از ترکیبات طبیعی جهت افزایش ماندگاری و حفظ کیفیت آن ضروری به نظر می­رسد. در این پژوهش از تیمار متیل­جاسمونات در غلظت­های صفر، 7 و 14 میکرومول در لیتر جهت افزایش عمر پس از برداشت و کیفیت میوه های گیلاس در طول دوره نگهداری در سردخانه­ی با دمای 1/0±1 درجه­سانتی گراد استفاده شد و صفات مورد نطر در دو زمان 15 و 30 روز بعد از انبارداری اندازه­گیری شدند. شاخص های کیفی نظیر pH، مواد جامد محلول (TSS)، اسید های قابل تیتر (TA)، آنتی­اکسیدان کل، فنل کل، فلاونوئید کل، آنتوسیانین کل، فعالیت آنزیم­های کاتالاز، پراکسیداز و پلی­فنل اکسیداز مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که متیل جاسمونات به­طور معنی داری باعث حفظ pH، افزایش TA، افزایش میزان TSS/TA و همچنین موجب افزایش آنتی­اکسیدان کل، فنل کل و فلاونوئید کل شده و از افزایش فعالیت آنزیم­های پراکسیداز و پلی­فنل اکسیداز جلوگیری کرده است ولی بر روی TSS، تاثیری نداشته است. نتایج این پژوهش نشان داد که متیل جاسمونات موجب افزایش عمر پس از برداشت محصول از طریق افزایش آنتی­اکسیدان کل و کاهش میزان پیری شده است.

Keywords:

آنتوسیانین کل , ترکیبات طبیعی , گیلاس , ماندگاری