بررسی تاثیر ماتریکس استخوانی دمنیرالیزه به عنوان داربست بر رواسکولاریزاسیون پالپ دندان های نابالغ گربه

مقدمه: درمان پالپ نکروز در دندان های نابالغ با آپکس باز همواره مشکلاتی را برای کلینسین به همراه دارد. رواسکولاریزاسیون یک روش جدید برای درمان این دندان هاست. در این مطالعه توانایی ماتریکس آلی استخوان به عنوان داربست در رواسکولاریزاسیون پالپ دندان های نابالغ گربه مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: 16 دندان نابالغ از 4 گربه پس از تهیه حفره دسترسی و خارج کردن کامل پالپ و پاک سازی کانال، در دو گروه قرار گرفت؛ گروه کنترل: خون در کانال و گروه آزمایش: خون + پودر آلی استخوان در کانال. دندان ها به روش رواسکولاریزاسیون درمان و به مدت 4 ماه نگهداری شدند. سپس رادیوگرافی پری آپیکال از دندان ها گرفته شد و از نظر وجود رادیولوسنسی، بسته شدن آپکس و ضخیم شدن دیواره های عاجی مورد ارزیابی قرار گرفت. آنالیز داده ها توسط آزمون دقیق فیشر انجام شد. سطح معنی داری نیز 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها: دو گروه تفاوت معنی داری از نظر وجود رادیولوسنسی، بسته شدن آپکس و ضخیم شدن دیواره های عاجی نداشتند. در گروه کنترل، 100% دندان ها فاقد رادیولوسنسی آپیکال بودند و 75% دندان ها نیز بسته شدن آپکس و ضخیم شدن دیواره های عاجی را نشان دادند. در گروه آزمایش، 100% دندان ها فاقد رادیولوسنسی آپیکال بودند، 9/90% دندان ها ادامه بسته شدن آپکس و 8/81% دندان ها ضخیم شدن دیواره عاجی را نشان دادند. نتیجه گیری: طبق نتایج این مطالعه، ماتریکس آلی استخوان تداخلی با پروسه رواسکولاریزاسیون ندارد و می توان از آن به عنوان داربست در این تکنیک استفاده نمود.

Keywords:

رواسکولاریزاسیون , پالپ , ماتریکس آلی استخوان , دندان نابالغ