ایجاد ظرفیت جذب برای ساماندهی نوآوری باز درSMEها

نوآوری یکی از استراتژ ی های مهم رقابت هم برای کارخانه های کوچک و هم برای کارخانه های بزرگ است SME ها با مشکلات عجیبی مواجه اند که در تضاد با فعالیت های نوآوریی شان است SME ها همیشه کمتر قادر به تحقیق و استفاده از دانش کدگذاری شده هستند که آنها را وادار می کند بیشتر بر راه های شخصی تبادل این دانش و یادگیری به وسیله انجام دادن و تعاملات تکیه کنند. صنایع سنتی که عمدتاً با حضور SME ها وصف می شوند شدت تحقیق و توسعه وظرفیت نوآوری محدودی را نشان می دهند. در واقع صنایع سنتی کمتر قادر به تشخیص ارزش فرصت های بیرونی، شناسایی و تحلیل دانش ها و نحوه بکارگیری آنها در ارتقای کسب و کار هستند. چنین محدودیت های و موانع نوآوری دربنگاه ها را می توان به دو دسته درونی وبیرونی تقسیم نمود. در مورد موانع درونی نوآوری عدم وجود ظرفیت جذب در بنگاه ها یکی از موانع کلیدی نوآوری است. توانایی بنگاه برای تشخیص ارزش چیزهای جدید، اطلاعات خارجی، جذب و انطباق آن و بکارگیری آن در جهت اهداف تجاری، برای فعالیت های نوآوری آنها مهم و حیاتی است. توانایی ارزیابی و استفاده از دانش بیرونی تابع منابع دانش، سطح دانش اولیه مرتبط و وابسته به توانایی بنگاه در گرفتن این دانش خارجی برای خودست. این توانایی ها در مجموع ظرفیت جذب یک بنگاه نامیده می شود.در این مقاله ظرفیت جذب SME های استان مرکزی و اثر آن بر فعالیت های نوآوری مورد مطالعه قرار گرفته است وراهکارهای ارتقای ظرفیت جذبSMEها ارائه می شود. مطالعات حاکی از پایین بودن ظرفیت جذب صنایع استان حتی در سطح اولیه ظرفیت جذب یا همان شناسایی دانش بیرونی است. در ادامه سیاست ها و برنامه های منطقه ای در ابعاد مدیریتی، نیروی انسانی و ... براساس نتایج مطالعات میدانی و الگوبرداری از سایر کشورها ارائه شده است.

Keywords:

نوآوری , ظرفیت جذب , دانش بیرونی