بررسی باکتریهای القاکننده رشد در القای آنزیم های مرتبط با مقاومت در فلفل دلمه ای

یکی از مزیتهای استفاده از باکتریهای القاکننده رشد در گیاهان، افزایش سطح آنزیمهای مرتبط با مقاومت در گیاهان است. ازاینرو جهت بررسی تاثیر باکتریهای القاکننده رشد بر میزان آنزیمهای کاتالاز، پراکسیداز و سوپراکسیداز از سه جدایه باکتریایی Pseudomonas fluorescens، Pseudomonas putidae و Bacillus subtilis استفاده شد. گیاه جوان و شاداب فلفل دلمه ای در خاک سترون کشت و درون گلدانهای سترون در شرایط گلخانه (دمای 25 درجه سانتیگراد) نگهداری شدند. جهت مایه زنی استرینهای منتخب، 50 میکرو لیتر از سوسپانسیون باکتریایی به سه میلی لیتر محیط کشت مایع سترون Luria-Bertani اضافه و باکتریها در شرایط تاریکی و دمای 28 درجه سانتیگراد به مدت 48 ساعت بر روی دستگاه شیکر رشد داده شدند. غلظت باکتریهای کشتشده در طول موج 600 نانومتر با OD= 0/1 تنظیم گردید. همچنین آب مقطر خالص به عنوان شاهد منفی و از Pseudomonas syringae بهعنوان شاهد مثبت در این آزمون استفاده شد. سپس در زمانهای مختلف شامل 24، 48 و 72 ساعت بعد از مایهزنی، از بافت فلفل دلمه ای نمونه گرفته و میزان تغییرات آنزیمهای مرتبط با مقاومت بررسی شد. ابتدا غلظت پروتئین تعیین و اندازه گیری میزان غلظت کمی آنزیم کاتالاز، پراکسیداز و اسکوربات پراکسیداز به روش استاندارد با اندکی تغییرات استفاده شد. برای استاندارد نمودن داده ها، میزان فعالیت ویژه آنزیمی بر میلی گرم پروتئین کل اندازه گیری شد و برای انجام تجزیه آماری داده ها از نرم افزار SAS (9.2) استفاده گردید. نتایج بررسی آنزیمهای مرتبط با مقاومت در گیاه فلفل دلمه ای مشخص نمود که P. fluorescens و P. putidae قادر به القای بیشترین میزان آنزیمهای کاتالاز 4/8) و 3/8 واحد /میلی گرم پروتئین)، پراکسیداز 3/7) و 2/8 واحد /میلی گرم پروتئین کل) و آسکوربیت پراکسیداز 2/7) و 1/7 واحد/ میلی گرم پروتئین) در مقایسه با شاهد در فلفل دلمه ای است. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که گونه های P. fluorescens و P. putidae توانایی القای آنزیمهای مقاومت در برگ فلفل دلمه ای را داراست، بنابراین میتواند در مدیریت تلفیقی علیه بیمارگرها مورداستفاده قرار گیرند.